صراط مستقیم

دوشیزه ای به نزد پیامبر آمد و از پدرش شکایت کرد که مرا به عقد پسر عمویم درآورده و من بدان راضی نیستم.
پیامبر فرمود: حال که چنین شده بدان راضی باش.
دختر گفت به او رغبت ندارم و نمی خواهم همسر او باشم.
پیغمبر فرمود در چنین صورتی می توانی شوهر دیگری اختیار کنی.
دختر وقتی چنین سخنی را شنید گفت:
اتفاقاً دوست دارم با پسر عمویم زندگی کنم.
ولی با این سؤال خواستم معلوم دیگران کنم که پدران حق ندارند دختران خود را بهر کس که خود مایل بودند داده و پیمان زناشوئی را یکطرفه امضاء نمایند.

ماخذ: تشکیل خانواده در اسلام- علی قائمی -  صفحه: 123

شادى یک امر فطرى و مطلوب همه انسانهاست؛ باید دید انگیزه چیست و چگونه از آن بهره مى‏بریم؟
در بینش مادى شادى اصل است و از هر طریق و به هر نحوى که باشد مطلوب است؛ حتّى اگر خلاف قانون یا تجاوز به حقوق دیگران باشد.
در بینش اسلامى موارد زیر مى‏ تواند معیارهاى شادى باشد.
1. اطاعت خداوند
شادى وقتى است که انسان توفیق طاعت خداوند را پیدا کرده باشد و از گناه دورى گزیند.
امام على علیه السلام فرمود: سُرُورُ المُؤمِن بِطاعَة رَبِّه وَ حُزنُه على ذَنبِه؛ شادى مؤمن به طاعت پروردگار و حزنش بر گناهش مى ‏باشد.
2. احیاى حق و نابودى باطل‏
امام على علیه السلام در قسمتى از نامه‏اى که به عبداللَّه بن عباس نوشت فرمود:
باید شادى تو براى احیاى حق یا نابودى باطل باشد.
3. تحول معنوى‏
شادى زمانى پسندیده است که در انسان تحولى ایجاد شود و به طور کلّى، معیار شادى در اسلام قرب به خداست؛ آنچه زمینه کمال و قرب خدا باشد مطلوب است.
     معیارهاى زندگى، ص: 88

سُئِلَ امیرُالمُؤمِنینَ (ع) کَم بَینَ الحَقِّ وَ البَاطِلِ؟ فَقالَ اربَع اصَابِعَ: وَ وَضَعَ امیرَالمُؤمِنینَ (ع) یَدَهُ عَلى اذُنِهِ وَ عَینَیهِ فَقالَ: مَا رَأتْهُ عَیناکَ فَهُوَ الحَقُّ وَ مَا سَمِعَتْهُ اذُناکَ فَاکثَرُهُ باطِلٌ «خصال، ص 110»
از حضرت على (ع) سؤال شد که فاصله میان حق و باطل چه اندازه است؟ فرمود: چهار انگشت ودست خود را برگوش و دوچشم خود گذاشت پس فرمود: آنچه چشمانت مى‏ بیند حق است و آنچه گوشهایت بشنود بیشتر آن باطل است.
                        ارزش هاى اخلاقى در احادیث عددى، ص: 80

ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی *** تا راهرو نباشی کی راهبر شوی

در مکتب حقایق پیش ادیب عشق *** هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی *** تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد *** آن گه رسی به خویش که بی خواب و خور شوی

گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد *** بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر *** کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

از پای تا سرت همه نور خدا شود *** در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی

وجه خدا اگر شودت منظر نظر *** زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

بنیاد هستی تو چو زیر و زبر شود *** در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی

گر در سرت هوای وصال است حافظا *** باید که خاک درگه اهل هنر شوی