از نظر قرآن کریم،
مخالفان و دشمنان انبیا چون خود را برتر و بالاتر از رهبران الهى مى دانستند،
هرگز حاضر نبودند از دستورات انبیا پیروى کنند
و این خودبینى و خودخواهى سرانجام آنها را هلاک ساخت و به دست نابودى سپرد.
مثلًا قارون مغرور به مال و ثروت است
و آن را مرهون تخصص و علم و دانش خود مى داند.
قرآن کریم مى فرماید:
...و امّا «علایم حتمى الوقوع» ظهور با استفاده از روایات معصومین علیهم السّلام، بدین ترتیب است:
امام صادق (ع) فرمود:
«پیش از ظهور قائم (عج) پنج نشانه حتمى است:
یمانى، سفیانى، صیحه آسمانى، قتل نفس زکیّه، و فرو رفتن در بیابان.»
« کمال الدّین و تمام النّعمة، شیخ صدوق، ص 650.»
و نیز، هم او فرموده است:
...علایم غیرحتمى ...یک روایت، از امام صادق (ع) ...
در این روایت چنان روى علایم و مفاسد انگشت گذارده شده که گویى این پیشگویى،
مربوط به 13 یا 14 قرن پیش نیست،
بلکه مربوط به همین قرن است؛
و امروز که بسیارى از آنها را با چشم خود مىبینیم قبول مى کنیم که براستى معجزه آساست.
امام صادق (ع) به یکى از یاران خود فرمود:
1- هرگاه دیدى که: حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند.
2- و دیدى که: ظلم و ستم فراگیر شده است.
3- و دیدى که: قرآن فرسوده و بدعتهایى از روى هوا و هوس، در مفاهیم آن آمده است.
4- و دیدى که: دین خدا (عملا) توخالى شده، همانند ظرفى که آن را واژگون سازند!
5- و دیدى که: طرفداران و اهل باطل بر اهل حق پیشى گرفته اند.
ابان بن تغلب از امام صادق علیه السّلام نقل کرده که فرمود:
«همانا اول کسى که با قائم علیه السّلام بیعت مى کند
جبرئیل است ...».
طبرسى از ابى عبد اللّه علیه السّلام
نقل کرده که در حدیثى فرمود:
«... پس خداوند عزّ و جلّ جبرئیل را مى فرستد
تا نزد او آمده و سؤال کند،
به او مى گوید:
به چه چیزى دعوت مى کنى؟
قائم او را از ماهیت دعوت خبر مى دهد.
جبرئیل مى گوید:
پس من اوّل کسى هستم که با تو بیعت مى کنم.
آنگاه مى گوید:
کف دستت را بده، و آن را بر دست خود مسح مى کند ...».
« احتجاج، ص 431.» هنگامه ظهور، ص: 25
به نقل از نرم افزار مهدویت
امام رضا(ع) فرموده:
همانا امر شده است به وضو، تا آن که بنده پاک باشد،
به هنگامى که مى ایستد درمقابل خداوند جبار
و همچنین وقت مناجات نمودن.
(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 104)
امام علی(ع) فرموده:
خداوند،
ایمان را براى پاکسازى انسانها از شرک واجب کرده است ،
و نماز را براى پاکسازى از کبر.
(نهج البلاغه ، کلمات قصار 252)
امام رضا(ع) علیه السلام:
– درباره حکمت وضو- :
براى این که بنده (خدا) وقتى براى مناجات با (خداوند) جبّار در برابر او مى ایستد ، پاک باشد .
فرمان او را اطاعت کرده باشد
و از آلودگىها و نجاست پاکیزه باشد ،
به علاوه این که وضو باعث از بین رفتن حالت کسالت
و زدودن خواب آلودگى
و پاک ساختن دل براى ایستادن در حضور (خداوند) جبّار مىشود .
علل الشرایع : 257 / 9
امام رضا علیه السلام می فرمایند:
خداوند تبارک و تعالى هیچ خوردنى و نوشیدنى را حلال نکرده است
مگر آنکه در آن سود و صلاحى بوده
و هیچ خوردنى و نوشیدنى را حرام ننموده،
مگر آنکه در آ ن زیان و نابودى و فسادى بوده است،
پس هر چیز سودمندى نیرو بخش جسم،
که باعث تقویت بدن است حلال شده است
و هر چیزى که قواى جسمانى را از بین ببرد
و یا موجب مرگ شود حرام است.
مستدرک الوسائل، ج 16، ص 333، ح 2 .
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله علیها – فرمودند:
خداوند متعال منع و نهی از شرابخواری را
جهت پاکی جامعه از زشتی ها
و جنایت ها;
و دوری از تهمت ها
و نسبت های ناروا را مانع از غضب
و نفرین قرار داد;
و دزدی نکردن،
موجب پاکی جامعه و پاکدامنی افراد می گردد.
ریاحین الشّریعة، ج 1، ص 312