صراط مستقیم

امام رضا(ع) فرموده:

همانا امر شده است به وضو، تا آن که بنده پاک باشد،

به هنگامى که مى ایستد درمقابل خداوند جبار

و همچنین وقت مناجات نمودن.

(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 104)

امام علی(ع) فرموده:

خداوند،

ایمان را براى پاکسازى انسانها از شرک واجب کرده است ،

و نماز را براى پاکسازى از کبر.
(نهج البلاغه ، کلمات قصار 252)

امام رضا(ع) علیه ‏السلام:

– درباره حکمت وضو- :

براى این که بنده (خدا) وقتى براى مناجات با (خداوند) جبّار در برابر او مى‏ ایستد ، پاک باشد .

فرمان او را اطاعت کرده باشد

و از آلودگى‏ها و نجاست پاکیزه باشد ،

به علاوه این که وضو باعث از بین رفتن حالت کسالت

و زدودن خواب آلودگى

و پاک ساختن دل براى ایستادن در حضور (خداوند) جبّار مى‏شود .
علل الشرایع : 257 / 9

امام رضا علیه‏ السلام می فرمایند:
خداوند تبارک و تعالى هیچ خوردنى و نوشیدنى را حلال نکرده است

مگر آن‏که در آن سود و صلاحى بوده

و هیچ خوردنى و نوشیدنى را حرام ننموده،

مگر آن‏که در آ ن زیان و نابودى و فسادى بوده است،

پس هر چیز سودمندى نیرو بخش جسم،

که باعث تقویت بدن است حلال شده است

و هر چیزى که قواى جسمانى را از بین ببرد

و یا موجب مرگ شود حرام است.

مستدرک الوسائل، ج 16، ص 333، ح 2 .

حضرت فاطمه زهرا – سلام الله علیها – فرمودند:

خداوند متعال منع و نهی از شرابخواری را

جهت پاکی جامعه از زشتی ها

و جنایت ها;

و دوری از تهمت ها

و نسبت های ناروا را مانع از غضب

و نفرین قرار داد;

و دزدی نکردن،

موجب پاکی جامعه و پاکدامنی افراد می گردد.

ریاحین الشّریعة، ج 1، ص 312