سفارش تبلیغ
صبا ویژن

شرح حدیث توسط حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای:
من مواعظ علی بن الحسین (علیه السلام):

وقال له رجلٌ: إنّی لاحبّک فی اللّه حبّاً شدیداً، فنکس علیه السلام ثمّ قال:

الّلهم إنّی اعوذبک ان اُحَبّ فیک وانت لی مبغض

ثمّ قال له: احبّک للذی تحبّنی فیه.

(تحف العقول صفحه 282)


نکته اساسی که در این بیان وجود دارد

و درس بزرگی برای ماست،

توجه فوری به خطری است که

در برابر چنین پدیده‏ ای

(محبوب بودن نزد مردم به خاطر خدا)

انسان را تهدید می کند.

لذا وقتی آن مرد به حضرت عرض می‏ کند که

شما را برای خدا دوست دارم،

نمی‏ فرمایند:

از تو متشکرم،

یا خدا را بر این محبوبیت سپاس می گویم،

بلکه می‏ فرمایند:

«پروردگارا پناه به تو می ‏برم

از اینکه مردم مرا به خاطر تو دوست داشته باشند

ولی تو مرا دشمن داشته ‏باشی»

و این خطر بزرگی است برای ما،

نکند که مردم فکرکنند ما مخلصانه برای خدا کارمی ‏کنیم

و در راه او قدم می‏ زنیم

اما حقیقتاً ما این طور نباشیم و ظاهر و باطنمان یکی نباشد

و یا با اعمال خود موجبات غضب الهی را در خود به وجود آورده باشیم

و در این صورت است که مردم به خاطر خدا ما را دوست‏ دارند ولی خداوند - نعوذ باللّه - دشمن ما می ‏باشد   .

http://farhangi.tahzib-howzeh.ir.به نقل از






تاریخ : دوشنبه 93/10/22 | 2:16 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()

محدّثین و مورّخین در کتاب هاى مختلف آورده اند:
آن هنگامى که حضرت ابا عبداللّه الحسین صلوات اللّه و سلامه علیه به سرزمین کربلا وارد شد، چند روزى پس از آن ، یکى از یاران خود را با پیامى به سوى عمر بن سعد فرستاد که :

با تو صحبتى دارم ، امشب در میان دو لشکر همدیگر را ملاقات کنیم .
به همین منظور عمر بن سعد به همراه بیست اسب سوار

و همچنین امام حسین علیه السّلام نیز به همان ترتیب از لشکرگاه خود خارج شدند

و چون به محلّ ملاقات یکدیگر رسیدند.
پس امام حسین علیه السّلام همراهان خود را قدرى عقب نگه داشت ، مگر برادرش حضرت ابوالفضل و پسرش علىّ اکبر را؛

و همچنین عمر بن سعد همراهان خود را به جز پسرش و یکى از غلامانش را عقب راند.
و چون کنار یکدیگر آمدند،

امام علیه السّلام بعد از صحبت ها و مذاکراتى به عمر بن سعد خطاب کرد

و ضمن نصیحت هائى فرمود:
واى بر تو! آیا از عذاب خداوند در روز قیامت نمى هراسى ؟


آیا با من که از هر جهت مرا مى شناسى ، جنگ مى کنى ؟!


این چه کارى است که انجام مى دهى ؟
اگر همراه من باشى

و آن ها را که دشمنان من و خدا و رسولش هستند رها کنى ،

همانا در پیشگاه خداوند متعال مقرّب خواهى شد.
عمر بن سعد در پاسخ ، به آن حضرت چنین گفت :

مى ترسم خانه ام را خراب کنند؛ و زندگى و اموالم را به غارت ببرند.
امام علیه السّلام فرمود:

من بهتر از آن را برایت تضمین مى کنم .
عمر گفت : بر خانواده و بچّه هایم مى ترسم که به آن ها آسیبى برسد.
حضرت فرمود:

من سلامتى آن ها را نیز تضمین مى نمایم .
در این لحظه عمر بن سعد ساکت ماند و دیگر جوابى نداد.
امام حسین علیه السّلام روى مبارک خود را از او برگرداند

و فرمود:

اى عمر! تو را چه شده است ؟!
خدا تو را بکشد؛

و مورد مغفرت و رحمت خویش قرارت ندهد.
سوگند به خداوند، امیدوارم که از گندم عراق نخورى .


عمر در کمال بى حرمتى اظهار داشت :

جو، عوض گندم خواهد بود؛

و سپس برخاستند و از یکدیگر جدا گشتند

و هر کدام با همراهان خود به محلّ خود بازگشتند.


(بحارالا نوار: ج 44، ص 388، خصائص الحسینیّه : ص 184، مقتل خوارزمى : ج 1، ص 254، حلیة الابرار: ج 3، ص 184، ح 4، مناقب ابن شهرآشوب : ج 4، ص 55، س 4.)
برگرفته از کتاب : چهل داستان و چهل حدیث از امام حسین (ع )
مؤ لف : عبداللّه صالحى






تاریخ : پنج شنبه 93/8/1 | 5:10 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()

چند حدیث زیبا و ناب

از امام حسین علیه السلام

 

پاداش سلام

امام حسین (ع):

سلام هفتاد حسنه دارد، شصت و نُه حسنه از آنِ سلام کننده و یکی از آن جوابگو است.

بحارالانوار، ج78،ص120

عذر بدتر از گناه

امام حسین (ع):

جمعی‌ نزد آن‌ حضرت‌ از عذرخواهی‌ عبدالله‌ بن‌ عمرو بن‌ عاص‌ از شرکت‌ در جنگ‌ صفین‌ یاد می ‌کردند که‌ حضرت‌ فرمود: چه بسا گناهی که از عذرطلبی آن نیکوتر است.

بحار الانوار، ج‌78 ، ص128‌

بدی کردن و پوزش خواستن

امام حسین (ع):

کاری مکن که از آن پوزش بخواهی زیرا مؤمن نه بد میکند و نه عذر می طلبد، و منافق هر روز بد میکند و عذر می خواهد.

تحف العقول،ص248


رسیدن به آرزوها

امام حسین (ع):

کسی‌ که‌ بخواهد از راه‌ گناه‌ به‌ مقصدی‌ برسد ، دیرتر به‌ آروزیش‌ می‌رسد و زودتر به‌ آنچه‌ می‌ترسد گرفتار می‌شود .

بحارالانوار، ج78،ص120


حاجات مردم

امام حسین (ع):

آگاه‌ باشید که‌ یکی‌ از نعمتهای‌ الهی‌ بر شما حاجات‌ و نیازهای‌ مردم‌ به‌ شما است‌، پس‌ از این‌ نعمتها بیزار نشوید که‌ برمی‌گردند و به‌ جایی دیگر می‌روند.

بحارالانوار، ج78،ص121

دوست و دشمن

امام حسین (ع):

کسی‌ که‌ تو را دوست‌ دارد، از تو انتقاد می‌کند و کسی‌ که‌ با تو دشمنی‌ دارد، از تو تعریف‌ و تمجید می‌کند.

بحارالانوار، ج78،ص128
 

عزّت و آبرو

                                                                                   ادامه مطلب...




تاریخ : سه شنبه 93/7/29 | 7:46 صبح | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()

امام سجاد علیه السلام ... فرمود:....
 و حق آن کس که در علم تو را راهبرى نموده این است که

او را بزرگ شمارى
و جایگاه نشستنش را نیک سامان دهى

و خوب به سخنانش گوش فرا دهى
و رو به او داشته باشى

و صدایت را بلندتر از صداى او نکنى
و به کسى که از او پرسش مى کند پاسخ نگویى تا خود او پاسخش را دهد،
در مجلس درس او با کسى سخن نگویى
و در نزد او غیبت هیچ کس را نکنى ،
 اگر در نزد تو از بدى اش گویند از او دفاع کنى
و عیبهایش را بپوشانى

و فضیلت هایش را آشکار سازى
و با دشمن او نشست و برخاست نداشته باشى
 و با دوستدار او دشمنى نکنى
پس اگر چنین کنى فرشتگان الهى به نفع تو گواهى دهند
که تو خواهان دانشى و علم را به خاطر خدا آموخته اى نه به خاطر مردم .

نام کتاب : جهاد با نفس    نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.






تاریخ : سه شنبه 93/7/8 | 4:58 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()


1-... حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام...فرمودند:
 خداوند عزّ و جلّ موجودى را مبغوض ‏تر از احمق نیافریده
زیرا محبوب‏ ترین اشیاء که عقل باشد را از او گرفته است.

2-...از حضرت رضا علیه السّلام شنیدم که فرمود:
دوست هر کس عقلش بوده و دشمنش جهلش مى ‏باشد.

 علل الشرائع-ترجمه ذهنى تهرانى، ج‏1، ص: 355






تاریخ : سه شنبه 93/7/1 | 6:47 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()

ابو بصیر گفت: به امام جعفر صادق علیه السّلام عرض کردم:

فدایت شوم، [صفات‏] شیعیانت را برایم وصف فرما. حضرت فرمود:

شیعه ما کسى است که:

صدایش از گوشش نمى ‏گذرد

و دشمنى ‏اش از بدنش به دیگرى تجاوز نمى ‏کند.

بارش را به دوش دیگرى نمى‏ اندازد

و اگر از گرسنگى هم بمیرد،

از غیر برادران دینى‏ اش چیزى نمى‏ خواهد.

شیعه ما کسى است که:

همچون سگ پارس نمى‏ کند

و همچون کلاغ طمع نمى ‏ورزد.

شیعه ما،

سبک بار زندگى مى‏ کند

و هر زمان در جایى مأوا مى ‏گیرد.

شیعیان ما کسانى هستند که:

در اموالشان، حقّ مشخّصى براى دیگران قرار مى‏ دهند،

با یک دیگر مواسات مى‏ کنند،

هنگام مرگ، بى ‏تابى نمى کنند

و در قبرهایشان به زیارت یک دیگر مى ‏روند.

ابا بصیر گفت: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم:

فدایت شوم، اینان را کجا بجویم؟

فرمود: در اطراف زمین و بین بازارها،

آن گونه‏ اند که خداى بزرگ در کتابش [در باره آنها] فرموده است:

«در برابر مؤمنین فروتن

و در مقابل کافران سرفرازند».


صفات الشیعة / ترجمه توحیدى، ص: 59






تاریخ : دوشنبه 93/6/24 | 12:6 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()

حسن خزّاز گفت:

از امام رضا علیه السّلام شنیدم که فرمود:

بعضى از کسانى که ادّعاى محبّت و دوستى ما را دارند،

ضررشان براى شیعیان ما از دجّال بیشتر است.

حسن گفت:

عرض کردم: اى پسر رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم به چه علّت؟

فرمود:

به خاطر دوستى ‏شان با دشمنان ما

و دشمنى‏ شان با دوستان ما.

و هر گاه چنین شود، حقّ و باطل به هم در آمیزد و امر مشتبه گردد و مؤمن از منافق باز شناخته نشود.

صفات الشیعة / ترجمه توحیدى، ص: 37







تاریخ : دوشنبه 93/6/24 | 11:40 صبح | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()

روزى امام باقر علیه السّلام به آنان که در محضرش بودند فرمود:

مردانگى چیست؟

آنان هر یک اظهار نظرى کردند؛ آنگاه امام علیه السّلام فرمود:

مردانگى آن است که:

زیاده نخواهى که خوار گردى

و اظهار فقر ننمایى که تهیدست گردى

و بخل نورزى که دشنام شنوى

و نابخردى نکنى که دشمن یابى؛

پس آنگاه از امام علیه السّلام پرسیده شد که چه کسى بر این کار تواناست؟

پس آن حضرت علیه السّلام فرمود:

آن کس که دوست دارد چون مردمک در چشم

و همانند مشک در عطرها و بسان خلیفه روزگار شما باشد.
تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: 519






تاریخ : شنبه 93/6/22 | 7:25 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()

حمّاد بن عمرو از امام صادق (ع) و او از پدرش از على بن ابى طالب (ع) نقل‏ مى‏ کند که پیامبر (ص) در وصیتى به او فرمود:

یا على! هشت نفرند که اگر مورد اهانت واقع شوند،

کسى را جز خود سرزنش نکنند:

کسى که ناخوانده به مهمانى رود،

و کسى که به صاحب خانه فرمان دهد،

و کسى که از دشمنانش طلب خیر کند

و کسى که از افراد لئیم بخشش بخواهد،

و کسى که به سرّى که میان دو نفر است وارد شود در حالى که آنها او را وارد نکرده‏ اند،

و کسى که سلطان را سبک بشمارد،

و کسى که در مجلسى بنشیند که اهل آن نیست،

و کسى که سخنى به کسى گوید که از او نمى ‏شنود.

الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏2، ص: 119






تاریخ : سه شنبه 93/6/11 | 10:6 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()

تصویر حدیثی : عادل و عدالت






تاریخ : پنج شنبه 93/3/15 | 11:30 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.