صراط مستقیم

ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی *** تا راهرو نباشی کی راهبر شوی

در مکتب حقایق پیش ادیب عشق *** هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی *** تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد *** آن گه رسی به خویش که بی خواب و خور شوی

گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد *** بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر *** کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

از پای تا سرت همه نور خدا شود *** در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی

وجه خدا اگر شودت منظر نظر *** زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

بنیاد هستی تو چو زیر و زبر شود *** در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی

گر در سرت هوای وصال است حافظا *** باید که خاک درگه اهل هنر شوی