امام سجاد علیه السلام ...فرمود:
... و حق نفست بر تو این است که
آن را در راه فرمانبردارى از خداى عزوجل به کار وادارى .
و حق زبان این است که
او را بزرگتر و شریف تر از آن بدانى که ناسزا گوید
و او را به خیر و ترک سخنان زائد و بى فائده
و نیکى به مردم و گفتار نیک درباره مردم عادت دهى.
نام کتاب : جهاد با نفس نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.
از امام سجاد علیه السلام روایت است که فرمود:
حق خداى بزرگ بر تو این است که تنها او را پرستش کنى
و چیزى را شریک او به شمار نیاورى
پس هر گاه از روى اخلاص و صفاى باطن چنین کنى
خداى سبحان بر خود لازم مى داند که امر دنیا و آخرتت را کفایت کند.
نام کتاب : جهاد با نفس نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.
صفوان بن مهران گفت:
امام جعفر صادق علیه السّلام فرمود:
مؤمن کسى است که:
هر گاه خشمگین شود،
خشمش او را از [راه] حق بیرون نبرد
و هر گاه خرسند شود،
خرسندى اش او را به باطل نیندازد،
و هر گاه قدرت یابد،
بیش از حقّ خویش برنگیرد.
صفات الشیعة / ترجمه توحیدى، ص: 75
ابو بصیر گفت: به امام جعفر صادق علیه السّلام عرض کردم:
فدایت شوم، [صفات] شیعیانت را برایم وصف فرما. حضرت فرمود:
شیعه ما کسى است که:
صدایش از گوشش نمى گذرد
و دشمنى اش از بدنش به دیگرى تجاوز نمى کند.
بارش را به دوش دیگرى نمى اندازد
و اگر از گرسنگى هم بمیرد،
از غیر برادران دینى اش چیزى نمى خواهد.
شیعه ما کسى است که:
همچون سگ پارس نمى کند
و همچون کلاغ طمع نمى ورزد.
شیعه ما،
سبک بار زندگى مى کند
و هر زمان در جایى مأوا مى گیرد.
شیعیان ما کسانى هستند که:
در اموالشان، حقّ مشخّصى براى دیگران قرار مى دهند،
با یک دیگر مواسات مى کنند،
هنگام مرگ، بى تابى نمى کنند
و در قبرهایشان به زیارت یک دیگر مى روند.
ابا بصیر گفت: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم:
فدایت شوم، اینان را کجا بجویم؟
فرمود: در اطراف زمین و بین بازارها،
آن گونه اند که خداى بزرگ در کتابش [در باره آنها] فرموده است:
«در برابر مؤمنین فروتن
و در مقابل کافران سرفرازند».
صفات الشیعة / ترجمه توحیدى، ص: 59
حسن خزّاز گفت:
از امام رضا علیه السّلام شنیدم که فرمود:
بعضى از کسانى که ادّعاى محبّت و دوستى ما را دارند،
ضررشان براى شیعیان ما از دجّال بیشتر است.
حسن گفت:
عرض کردم: اى پسر رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم به چه علّت؟
فرمود:
به خاطر دوستى شان با دشمنان ما
و دشمنى شان با دوستان ما.
و هر گاه چنین شود، حقّ و باطل به هم در آمیزد و امر مشتبه گردد و مؤمن از منافق باز شناخته نشود.
صفات الشیعة / ترجمه توحیدى، ص: 37
جابر بن عبد اللَّه از پیامبر خدا (ص) نقل مى کند که فرمود:
ترسناکترین چیزى که از آن بر امتم بیمناکم،
هواى نفس و آرزوى دراز است،
اما هواى نفس، همانا از حق باز مى دارد
و اما آرزوى دراز، پس آخرت را از یاد مى برد.
و اینک دنیا در حال پشت کردن است و آخرت در حال روى آوردن است و هر کدام از آنها فرزندانى دارند، پس اگر توانستید از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا نباشید، پس چنین کنید، چون شما امروز در مرحله عمل هستید و بازخواستى نیست و فردا در مرحله بازخواست خواهید بود و عملى نیست.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 85
حنّان بن سدیر از پدرش نقل مى کند که امام باقر (ع) فرمود:
شهادت در راه خدا کفاره هر گناهى است
مگر وام، که کفاره ندارد،
مگر ادا شود
و یا رفیقش آن را بپردازد
و یا صاحب حق آن را ببخشد.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 27
ابان بن عثمان نقل مى کند که مردى نزد امام صادق (ع) آمد و گفت:
پدر و مادرم فداى تو باد! مرا موعظه کن،
فرمود:
اگر خداوند به روزى تو متکفّل است، پس اهتمام تو براى چیست؟
و اگر روزى قسمت شده است، حرص براى چیست؟
و اگر حساب حق است، پس جمع کردن براى چیست؟
و اگر جایگزین کردن خداوند حق است، پس بخل براى چیست؟
و اگر عذاب آتش جهنم حق است گناه براى چیست؟
و اگر مرگ حق است شادى براى چیست؟
و اگر عرضه شدن به خداوند حق است مکر و حیله براى چیست؟
و اگر عبور از پل صراط حق است خودبینى براى چیست؟
و اگر هر چیز بر اساس قضا و قدر الهى است اندوه براى چیست؟
و اگر دنیا فانى است اطمینان به آن براى چیست؟
الخصال / ترجمه جعفرى، ج2، ص: 179
معاویة بن وهب از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
به خاطر هفت کلمه، حکیمى صد فرسخ به دنبال حکیمى دیگر بود و چون به او رسید از وى پرسید:
اى شخص، آن چیست که از آسمان بلندتر
و از زمین گسترده تر
و از دریا بى نیازتر
و از سنگ سخت تر
و از آتش سوزاننده تر
و از سرماى سخت سردتر
و از کوه هاى استوار سنگین تر است؟
گفت: اى شخص،
حق از آسمان بلندتر
و عدالت از زمین گسترده تر
و بى نیازى نفس از دریا بى نیازتر
و قلب کافر از سنگ سخت تر
و حریص پر طمع از آتش سوزاننده تر
و نومیدى از رحمت خدا از سرماى سخت سردتر
و بهتان به یک فرد بى گناه از کوه هاى استوار سنگین تر است.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج2، ص: 17

احادیثی گهربار از ائمه درباره شوخ طبعی
حدیث (1) امام باقر علیه السلام :
إِنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ؛
خداوند عزوجل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند به شرط آن که ناسزا نگوید.
کافى، ج2، ص663، ح4
----------------------------------
حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
إِنّى أَمزَحُ وَلا أَقولُ إِلاّ حَقّا؛
من شوخى مى کنم، اما جز حق نمى گویم.
شرح نهج البلاغه، ج6، ص330
بازدید امروز: 7
بازدید دیروز: 104
کل بازدیدها: 818198