صراط مستقیم

روزى امام محمّد باقر علیه السلام ضمن فرمایشاتى ،

در جمع اصحاب حکایت فرمود:
حضرت فاطمه زهراء علیها السلام پس از رحلت پدرش ،

رسول گرامى اسلام صلّلى اللّه علیه و آله بیش از مدّت شصت روز زندگى نکرد.

(در مدّت بقاء حضرت زهراء علیها السلام پس از رحلت پدرش اختلاف نظر استو در این زمینه روایات مختلفى وارد شده است .)
و چون مریضى آن مخدّره مظلومه که به جهت صدمات وارده به وجود آمده بود شدّت یافت ، دست به سوى آستان مقدّس الهى بلند کرده

و با خداوند متعال مناجات و راز و نیاز مى نمود.

ادامه مطلب...

کنیزی پیش امام حسین(ع) آمد

و به ایشان یک شاخه گل هدیه داد.

دید یک شاخه گل کَنده شده است.

گفت: بفرمایید آقا جان! آقا امام حسین (ع) بلند شد

و اینقدر احترام به این کنیز گذاشت.

بعد فرمود: من تو را در راه خدا آزاد کردم.

کسانی آنجا بودند.

اعتراض کردند که آقا! شما به خاطر یک گل یک آدم آزاد می کنید؟

آن زمان برای آن آدم ثروت کلانی حساب می شد.

می فرمود: ما اهل بیت اینطور هستیم.

اهل بیت عجیب احترام می گذارند.

بگذارید انشاء الله روز قیامت فرا برسد

یا روز قیام آن کسی که منتظریم

بعد بیاید شما و کسانی که گریه کنان مادرش زهرا (س) بودید تحویل بگیرد.

و همه شما را شرمنده می کند.

آنقدر که فریادتان بلند شود و بگویید: آقا! ما که کاری نداریم.

آمدیم گوشه ی مجلس روضه برای آرامش دل خودمان نشستیم.

احترام به آدمها مقوله ی عجیبی در دین است.   
به نقل از نرم افزار هدایت در حکایت

طرح شبهه:

می گویند فاطمه را شبانه دفن کرده اند، خوب این به خاطر وصیت حضرت فاطمه به اسماء بنت عمیس خانم حضرت ابوبکر بود که نمی خواست اندازه جسدش را نامحرم ببیند.


نقد و بررسی:

دفن شبانه، نماز بدون حضور و اطلاع خلیفه، قبر پنهان، اسراری است که در درون خود پیام ها دارند.

درست است که فاطمه این چنین خواست و این گونه وصیت کرد؛

ولی چه اتفاقی افتاده است که زهرا سلام الله علیها وصیت تاریخی اش را با این در خواست ها به پایان می برد؟!!

ادامه مطلب...

به استناد کتب معتبر شیعه

علامه مجلسی در کتاب « بحارالانوار» می‌نویسد:

در کتاب سلیم بن قیس هلالی به روایت

ابان بن ابی عیاش از سلیم از سلمان و عبدالله بن عباس دیدم که گفتند:

رسول الله(ص) آن روز که از دنیا رفت هنوز مراسم خاکسپاری آن حضرت انجام نشده بود که

مردم عهدشکنی کردند

و از دین برگشتند

و بر مخالف آن حضرت اتفاق کردند.

ادامه مطلب...

امام رضا(ع) فرموده:

همانا امر شده است به وضو، تا آن که بنده پاک باشد،

به هنگامى که مى ایستد درمقابل خداوند جبار

و همچنین وقت مناجات نمودن.

(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 104)

امام علی(ع) فرموده:

خداوند،

ایمان را براى پاکسازى انسانها از شرک واجب کرده است ،

و نماز را براى پاکسازى از کبر.
(نهج البلاغه ، کلمات قصار 252)

امام رضا(ع) علیه ‏السلام:

– درباره حکمت وضو- :

براى این که بنده (خدا) وقتى براى مناجات با (خداوند) جبّار در برابر او مى‏ ایستد ، پاک باشد .

فرمان او را اطاعت کرده باشد

و از آلودگى‏ها و نجاست پاکیزه باشد ،

به علاوه این که وضو باعث از بین رفتن حالت کسالت

و زدودن خواب آلودگى

و پاک ساختن دل براى ایستادن در حضور (خداوند) جبّار مى‏شود .
علل الشرایع : 257 / 9

امام رضا علیه‏ السلام می فرمایند:
خداوند تبارک و تعالى هیچ خوردنى و نوشیدنى را حلال نکرده است

مگر آن‏که در آن سود و صلاحى بوده

و هیچ خوردنى و نوشیدنى را حرام ننموده،

مگر آن‏که در آ ن زیان و نابودى و فسادى بوده است،

پس هر چیز سودمندى نیرو بخش جسم،

که باعث تقویت بدن است حلال شده است

و هر چیزى که قواى جسمانى را از بین ببرد

و یا موجب مرگ شود حرام است.

مستدرک الوسائل، ج 16، ص 333، ح 2 .

حضرت فاطمه زهرا – سلام الله علیها – فرمودند:

خداوند متعال منع و نهی از شرابخواری را

جهت پاکی جامعه از زشتی ها

و جنایت ها;

و دوری از تهمت ها

و نسبت های ناروا را مانع از غضب

و نفرین قرار داد;

و دزدی نکردن،

موجب پاکی جامعه و پاکدامنی افراد می گردد.

ریاحین الشّریعة، ج 1، ص 312

روز عید بود
و حسن و حسین در گوشه ای از اتاق ناراحت نشسته بودند.
 مادرشان فاطمه آن ها را دید و فرمود:
عزیزانم چه شده که اینقدر نا راحتید؟
آن دو لب به سخن باز نکردند ولی بعد از اصرار مادر عرض کردند:
 مادر! امروز روز عید است و ما لباس نو نداریم.
 حضرت دست ان دو را گرفت و به خدمت رسول خدا آمدند
 و حضرت فاطمه جریان را به حضرت عرض نمود.
پس حضرت رسول به داخل خانه رفتند و دو رکعت نماز خواندند
و دست به دعا بر داشتند و فرمودند:
خدایا ! دل شکسته خانواده ام را شاد گردان .
همان دم جبرویل با دو دست پیراهن سفید نزد رسول آمد
و حضرت آن ها را گرفت و به حسن و حسین داد و آن دو پوشیدند.
به همدیگر نگریستند .
 انگار چیزی می خواستند بگویند اما شرم و حیا داشتند .
 پس مادشان لب به سخن گشود و فرمود:
 این لباس ها چقدر به شما می آید از آنها خوشتان آمد؟
 آن دو عرض نمودند: آری ، اما... حضرت فرمود:
 اما چی ؟ عرض کردند:
اما ما لباس رنگی می خواهیم .
 پس پیامبر در فکر فرو رفتند تا راه حلی بیابند که ناگهان جبرئیل عرض نمود:
 ای رسول خدا مژده باد تو را

که رنگرز الهی آن لباسها را به هر رنگی که مایل باشند در آورد .
 پس بگو یک آفتابه و تشت حاضر کنند .
امام حسن و حسین زود ان ها را حاضر کردند
 و اما پیراهن سفید را از حسن گرفت

و در تشت کرد و جبرئیل آب می ریخت .
پیامبر فرمود: حسن پسرم چه رنگی دو ست داری ؟
 امام فرمود: سبز!
و بعد از او امام حسین عرض کرد: سرخ !
بعد پیراهن ها را گرفتند و رفتند.
 پیامبر و جبرئیل تنها ماندند و پیامبر دیدند جبرئیل می گرید.
 پیامبر فرمود: چه چیزی سبب گریه ی تو شده؟
 جبرئیل عرض کرد:

ای حبیب خدا همانا انتخاب رنگ لباسان نشان دهنده ی سر نوشت آن هاست.
حسن با سم شهید می شود و بدن او سبز می شود
و حسین را شهید می کنند و سرش را می برند و بدن او از خون قرمز می شود.
پس پیامبر با یاد آوری این جریان به شدت گریستند.

منبع : بحار ، ج:44 ص:245

راوی میگوید:

بعد از وفات پیامبر حضرت فاطمه همیشه به زیارت قبور شهدای احد می آمد و کنار قبر حمزه گریه می کرد.

روزی به او گفتم:

ای سرور زنان! به خدا سوگند گریه شما رگهای قلب مرا پاره کرد.

حضرت زهرا(س) جواب فرمودند:

ای ابوعمرو! سزاوار است که من گریه کنم؛ چرا که به مصیبت بهترین پدران مبتلا شده ام.

آه، چقدر مشتاق رسول خدایم!…

عرض کردم: آیا پیامبر قبل از وفاتش تصریحی به امامت حضرت علی ( علیه السّلام) کردند: فرمودند:

چقدر عجیب است! آیا روز غدیر خم را فراموش کرده اید؟!

عرض کردم: بله، روز غدیر بود؛

اما منتظر چیزی هستم که پیامبر ( صلّی الله علیه و آله و سلّم) به شما فرموده باشد.

حضرت زهرا ( علیها السّلام) با چند تأکید فرمودند:

خدا را شاهد می گیرم که از او ( صلّی الله علیه و آله و سلّم) شنیدم، که میفرمود:

علی ( علیه السّلام) بهترین کسی است که در بین شما به عنوان جانشین خود می گذارم؛

او امام و خلیفه بعد از من است

و دو نوه ی من و نه نفر از فرزندان حسین ( علیه السّلام) پیشوایان نیکویی هستند،

که اگر از آنها پیروی کنید، می یابید که آنها هدایت کننده هدایت شده اند؛

و اگر با آنها مخالفت کنید، تا روز قیامت در بین شما اختلاف خواهد بود.

عرض کردم: ای سرور من! پس چرا علی (علیه السّلام) از حق خود کناره گیری کرد؟

فرمودند: ای اباعمرو!

پیامبر ( صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:

مَثَل امام، مثل کعبه است؛ که باید به سوی او آیند و او به سوی مردم نمیرود.

سپس حضرت زهرا (علیه السّلام) فرمودند:

به خدا قسم اگر حق را به اهلش واگذار می کردند

و از خاندان پیامبر تبعیت می کردند،

هیچ دو نفری هم با یکدیگر اختلاف نمی کردند

و امر خلافت به تک تک جانشینان پیامبر ( صلّی الله علیه و آله و سلّم) می رسید؛

تا قائم ما، نهمین فرزند از حسین ( علیه السّلام)، قیام می نمود.
منبع:

بحارالانوار، ج 36، ص 353 - و - کفایة الاثر، ص 26 - و - کوکب الدرى ، ج 1، ص 235 - و - کتاب عوالم ، ج 11، ص 444 - و - اثبات الهدى ، ج 2، ص 553، و ج 3، ص 127 - و - غایة المرام ، ص 96 - و - الصراط المستقیم ، ج 2، ص 123 - و - عوالم المعارف ، ج 11، ص 228 و ص 444 طبع جدید - و - احقاق الحق ، ج 21، ص 26 و 27 - و - اءسمى المناقب ، ص 32 - و - اءسنى المطالب ، ص 49 - و - نهج الحیاة ، فرهنگ سخنان فاطمه (علیها السلام ) ص 38، حدیث 16،نرم افزار هدایت در حکایت

1- أبو هارون مکفوف گوید:

امام صادق علیه السّلام بمن فرمود:

أبا هارون براستى که‏ ما کودکان خود را به تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام امر می کنیم همان طورى که به نماز امر می کنیم،

پس تو به این ذکر مداومت کن زیرا بنده ‏اى بدان مداومت نکرده است که بدبختى بیند

(یعنى هیچ وقت بدبخت نشود چنانچه این ذکر را ترک نکند).
شرح: تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام بنا بر مشهور سى و چهار بار «اللَّه أکبر» و سى و سه بار «الحمد للَّه» و سى و سه بار «سبحان اللَّه» است که رویهم یک صد بار ستایش خداوند و شکر و تنزیه او مى‏ شود.
2- محمّد بن مسلم گوید:

امام باقر علیه السّلام فرمود:

هر کس خدا را تنزیه کند به تسبیح حضرت زهرا سلام اللَّه علیها سپس طلب آمرزش کند آمرزیده خواهد شد،

و آن به زبان یک صد است ولى در میزان عمل یک هزار، و شیطان را دور می کند، و خداوند رحمان را خشنود.
3- أبو خالد قمّاط گوید:

از امام صادق علیه السّلام شنیدم می فرمود:

تسبیح حضرت‏ زهرا سلام اللَّه علیها هر روز در تعقیب هر فریضه نزد من محبوبتر است از بجا آوردن هزار رکعت نماز در هر روز.
4- عبد اللَّه بن سنان گوید:

امام صادق علیه السّلام فرمود:

هر کس بعد از نمازهاى پنجگانه خود پیش از آنکه از جابر خیزد تسبیحات حضرت زهرا(س) را بگوید خداوند او را بیامرزد، و به تکبیرات آغاز می کند.

(یعنى تکبیرات را اوّل بگوید). 

ثواب الاعمال-ترجمه غفارى، ص: 364

یونس بن ظبیان از امام صادق (ع) نقل مى‏ کند که فرمود: فاطمه نزد خداوند نه‏ اسم دارد:

فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیّه، راضیه، مرضیّه، محدّثه، زهراء،

سپس فرمود: آیا مى ‏دانى که معناى فاطمه چیست؟

گفتم: سرور من، از آن به من خبر بده،

فرمود: از شرّ بریده شده است.

سپس فرمود:

اگر نبود امیر المؤمنین (ع) که با او ازدواج کرد، تا روز قیامت در روى زمین هم شأن او پیدا نمى ‏شد، آدم و یا دیگرى.

الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏2، ص: 125