نخستین چیزهایى که با آنها به خدا نافرمانى شد شش چیز است
عبد اللَّه بن سنان از امام صادق (ع) نقل مى کند که پیامبر خدا (ص) فرمود:
نخستین چیزهایى که با آنها به خدا نافرمانى شد شش چیز است:
دوست داشتن دنیا
و دوست داشتن ریاست
و دوست داشتن غذا
و دوست داشتن زنها
و دوست داشتن خواب
و دوست داشتن راحتى.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 483
منذر جوان از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
سلمان مى گفت:
از شش چیز تعجب مى کنم،
سه تا از آنها مرا به خنده آورد
و سه تا به گریه،
آنچه به گریه آورد:
فراق دوستان از جمله محمد و یارانش
و هراس از قبر
و ایستادن در برابر خداوند (در قیامت)،
و اما آنها که مرا به خنده وادار کرد،
طالب دنیاست در حالى که مرگ او را طلب مى کند
و کسى است که غافل است در حالى که از او غفلت نمى شود (همواره مراقب اویند)
و کسى که با تمام دهانش مى خندد در حالى که نمى داند خداوند از او راضى یا خشمناک است.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 477
در جهنم آسیابى وجود دارد که پنج کس را آرد مى کند
مسعدة بن زیاد از امام صادق (ع) و او از پدرانش از على (ع) نقل مى کند که فرمود:
همانا در جهنم آسیابى است که پنج کس را آرد مى کند،
آیا نمى پرسید که چه کسی را آرد مى کند؟
گفتند: چه کسی را آرد مى کند یا امیر المؤمنین؟
فرمود:
عالمان بدکار،
و قاریان فاسق،
و جباران ستمگر،
و وزیران خائن،
و کارگزاران دروغگو.
و همانا در دوزخ شهرى است که به آن «حصینه» گویند، آیا نمى پرسید که چه چیزى در آن است؟
گفته شد: چه چیزى در آن است یا امیر المؤمنین؟
فرمود: دست هاى پیمان شکنان.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 433
عبد اللَّه بن میمون از امام صادق (ع)
و او از پدرانش از على (ع) نقل مى کند که عیسى بن مریم فرمود:
خوشا به حال کسى که:
سکوت او اندیشیدن
و نگاه او عبرت آموزى
و گستره او خانه اش باشد
و بر گناهانش بگرید
و مردم از دست و زبان او در امان باشند.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 431
مفضل بن عمر از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
همانا شیعه جعفر (امام صادق (ع) کسى است که:
شکم و فرج خود را از حرام حفظ کند
و کوشش او بسیار باشد
و براى خدا عمل کند
و به پاداش او امیدوار باشد
و از کیفر بترسد،
اگر اینان را دیدى آنها شیعه جعفر هستند.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 431
سکونى از امام صادق (ع)
و او از پدرانش از على (ع) نقل مى کند که
پیامبر خدا (ص) فرمود:
کسى که خرید و فروش مى کند از پنج خصلت دورى گزیند
و گر نه خرید و فروش نکند:
ربا
و سوگند خوردن
و پنهان کردن عیب
و تعریف کردن موقع فروختن
و بد گفتن موقع خریدن.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 417
صفوان بن یحیى از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
ابلیس گفت: پنج چیز است که من در آنها حیله اى ندارم
ولى بقیه مردم در دست من هستند:
کسى که از روى صدق نسبت به خدا پناه برد و در تمام کارهایش به او توکّل کند،
و کسى که تسبیح گفتن او در شب و روز زیاد باشد،
و کسى که به برادر مؤمن خود همان را بپسندد که بر خود مى پسندد،
و کسى که به هنگام رسیدن مصیبت خود را نبازد،
و کسى که به آنچه خدا به او داده راضى باشد و غم روزى نخورد.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 417
ابو خالد سجستانى از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
پنج خصلت است که هر کس یکى از آنها را نداشته باشد، بهره زیادى در وجود او نیست:
اول وفا،
دوم تدبیر،
سوم حیا،
چهارم حسن خلق
و پنجم که جامع این خصلتهاست، آزادگى.
و فرمود: پنج خصلت است که هر کس یکى از آنها را نداشته باشد، زندگى او ناقص و عقل او زایل و دل او مشغول است: اول صحت بدن
و دوم امنیت
و سوم وسعت روزى
و چهارمى دوست موافق.
گفتم: دوست موافق کیست؟ فرمود: همسر شایسته و فرزند صالح و رفیق صالح
و پنجمى که جامع همه این خصلتهاست، آسودگى است.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 415
یزید بن خالد بورى از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
دوستى حدودى دارد و این حدود در هر کس نباشد،او را دوست کامل مشمارو در هر کس نباشد او را به دوستى نسبت مده:
اول اینکه آشکار و نهانش با تو یکى باشد،
دوم اینکه آراستگى تو را آراستگى خود و عیب تو را عیب خود بداند،
سوم اینکه مال و مقام، حال او را تغییر ندهد،
و چهارم اینکه آنچه در توان دارد از تو مضایقه نکند،
و پنجم اینکه تو را به هنگام مصیبتها رها نکند.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 403
عن امیر المومنین علیه السلام عن الرسول صلی الله علیه واله و سلم ان الله تعالی قال لی یامحمد «و لقد اتیناک سبعا من المثانی و القران العظیم» .فافرد الامتنان علی بفاتحه الکتاب و جعلها بازاء القران و ان فاتحه الکتاب اشرف ما فی کنوز العرش. وان الله عز و جل خص محمدا و شرفه بها و لم یشرک معه فیها احدا من انبیاءه ما خلا سلیمان فانه اعطاه منها « بسم الله الرحمن الرحیم» حکی عن بلقیس حین قالت «انی القی الی کتاب کریم انه من سلیمان و انه بسم الله الرحمن الرحیم.» الا فمن قراها معتقدا لموالاة محمد و اله الطیبین. منقادا لامرها مومنا بظاهرها و باطنها.اعطاه الله بکل حرف منها افضل من الدنیا و ما فیها و من اصناف اموالها و خیراتها.ومن استمع الی قاری یقرأها کان له قدر ما للقاری . فلیستکثر احدکم من هذا الخیر المعرض لکم فانه غنیمه لا یذهبن اوانه فتبقی فی قلوبکم الحسرة.
امیرالمومنین علیه السلام فرمود:
از پیغمبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم شنیدم که فرمود:
به تحقیق خدای متعال به من گفته:
ای محمد به تو هفت آیه از مثانی و قرآن عظیم داده ایم.
پس فاتحه الکتاب را جدا کرد و بر من منت گذاشت آن را در برابر قرآن عظیم قرار داد».
و به تحقیق فاتحه الکتاب بهترین چیزی است که در گنج های عرش است و خدای عزوجل این سوره را به طور اختصاصی به محمد داد
و بدین سبب او را با عزت کرد و هیچ یک از پیغمبرانش را با او در این فضیلت شریک نکرده ست
به جز سلیمان که خدای تعالی به او «بسم الله الرحمن الرحیم» را از فاتحه الکتاب داده است و از بلقیس حکایت کرده که گفت:
به درستی که نوشته ای عزیز و گرامی از سلیمان به من رسیده است و نوشته این است که هر کس «بسم الله الرحمن الرحیم» را بخواند و به محمد و دوستی اهل بیت او اعتقادداشته باشد و ایمان قلبی و ظاهری به ایشان داشته باشد
خداوند به ازای هر حرفی که از آن سوره پاداش و ثوابی بهتز از دنیا و انچه از مال ها و خوبی ها در آن است به او می دهد و کسی که به صوت خواننده این سوره گوش دهد ثوابش مانند کسی است که این سوره را می خواند
پس هر یک از شما باید بسیار کوشش کند تا ین ثواب و پاداش را به دست آورد که غنیمیتی است که نباید از آن گذشت تا حسرت و افسوس آن بماند.
تفسیر البرهان ج1 ص104
ادامه مطلب...