ضامن آهو، یکی از القابی است که در میان توده مردم
به امام هشتم حضرت امام علی بن موسی الرضا صلوات الله علیه نسبت داده شده است،
و حتی برخی از محققان این لقب را
برگرفته از داستانهای گوناگونی می دانند که
در کتب تاریخی نقل شده است که مشهورترین آن بدین صورت می باشد که:
روزی صیادی در بیابان طوس آهویی را دنبال می کند.
اتفاقاً امام رضا علیه السلام در آن نواحی تشریف فرما بودند
و آهو به امام پناه می برد،
امام حاضر می شود مبلغی را به آن شکارچی بپردازد
تا او آهو را آزاد سازد ولی صیاد نمی پذیرد.
در این هنگام آهو به زبان می آید
و به امام عرض می کند که من دو بچه ی شیری دارم که گرسنه اند
و چشم براهند و حالا شما ضمانت مرا نزد این ظالم بفرمائید
که بروم و بچگانم را شیر بدهم و برگردم و خود را تسلیم صیاد کنم.
امام هم ضمانت آهو را می کند و آهو می رود و به سرعت بر می گردد ،
شکارچی که این وفای به عهد آهو را می بیند
و وقتی می فهمد که ضامن آهو، امام علیه السلام می باشند،
منقلب می شود و آهو را آزاد می کند.
ابى عتیق به دنبال آن حضرت (امام مجتبى علیه السلام)راه افتاد،
حضرت با تبسم به او فرمود:
حاجتى دارى؟
عرض کرد بله،
از اسبت خوشم آمده است .
حضرت از اسب پایین آمد
و آن را به او بخشید.
بحارالانوار، (محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، (بیروت، داراالاحیاء التراث العربى)،)، ج 43، ص 334
(امام مجتبى علیه السلام)
وقتى که در آستانه مسجد قرار مى گرفت،
سر به سوى آسمان بلند مى کرد و عرضه مى داشت:
«الهى ضیفک ببابک
یا محسن قد اتاک المسى ء،
فتجاوز عن قبیح ما عندى
بجمیل ما عندک یا کریم
خدایا میهمانت درب خانه ات ایستاده،
اى احسان کننده!
[بنده] گنه کار به سوى تو آمد،
به خوبى آنچه نزد توست،
از بدى آنچه نزد من است درگذر.
اى [خداى] بخشنده.»
(محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، (بیروت، داراالاحیاء التراث العربى)، ج 43، ص 339 .)؛
معاویه، به امام حسن مجتبى علیه السلام عرض کرد:
شنیده ام رسول خدا مقدار خرماى درخت را مى دانست،
آیا چیزى از آن علم (الهى) در نزد شما هم وجود دارد؟
شیعیان شما چنین مى پندارند که شما به همه چیز؛
آنچه در زمین است و هر چه در آسمان است آگاهى دارید.
حضرت فرمود:
«ان رسول الله صلى الله علیه و آله کان یخرص کیلا و انا اخرص عددا
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله
[مقدار] وزن و پیمانه [درخت خرما] را مى گفت
و من عدد آن را مى گویم .»
معاویه گفت:
این درخت خرما چند عدد خرما دارد؟
حضرت فرمود:
چهار هزار و چهار عدد.
دانه هاى خرما را شمردند
و دیدند همان مقدار است که حضرت فرموده است .
(محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، (بیروت، داراالاحیاء التراث العربى)،ج 43، ص 329، حدیث 9.)؛
به نقل از: http://www.valiasr-aj.com
به نقل از: http://www.valiasr-aj.com
امام صادق علیه السلام مى فرماید:
به نقل از: http://www.valiasr-aj.com
یکی از تعبیرهای رایج عددی، تعبیر اربعین است که در بسیاری از موارد به کار رفته است.
یک نمونه آن که سنّ رسول خدا (ص) در زمان مبعوث شدن، چهل بوده است.
گفته شده که عدد چهل در سن انسانها، نشانه بلوغ و رشد فکری است.
گفتنی است که برخی از انبیاء در سنین کودکی به نبوّت رسیدهاند.
از ابن عباس گویا به نقل از پیامبر (ص)) نقل شده که
اگر کسی چهل ساله شد و خیرش بر شرش غلبه نکرد، آماده رفتن به جهنم باشد.
در نقلی آمده است که،
مردمان طالب دنیایند تا چهل سالشان شود.
پس از آن در پی آخرت خواهند رفت.
(مجموعه ورام، ص 35)
در قرآن آمده است
«میقات» موسی با پروردگارش در طی چهل روز حاصلشده است.
در نقل است که،
حضرت آدم چهل شبانه روز بر روی کوه صفا در حال سجده بود.
(مستدرک وسائل ج 9، ص 329)
در باره بنی اسرائیل هم آمده که
برای استجابت دعای خود چهل شبانه روز ناله و ضجّه می کردند.
(مستدرک ج 5،ص 239)
در نقلی آمده است که اگر کسی چهل روز خالص برای خدا باشد،
خداوند او را در دنیا زاهد کرده و راه و چاه زندگی را به او می آموزد
و حکمت را در قلب و زبانش جاری میکند.
بدین مضمون روایات فراوانی وجود دارد.
چله نشینی صوفیان هم درست یا غلط، از همین بابت بوده است.
علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار
در این باره که برگرفتن چهل نشینی از حدیث مزبور نادرست است،
به تفصیل سخن گفته است.
اعتبار حفظ چهل حدیث که در روایات فراوان دیگر آمده،
سبب تألیف صدها اثر با عنوان اربعین در انتخاب چهل حدیث و شرح و بسط آنها شده است.
در این نقلها آمده است که
اگر کسی از امّت من،
چهل حدیث حفظ کند که در امر دینش از آنها بهره برد،
خداوند در روز قیامت او را فقیه و عالم محشور خواهد کرد.
در نقل دیگری آمده است که امیرمؤمنان (ع) فرمودند:
اگر چهل مرد با من بیعت میکردند،
در برابر دشمنانم میایستادم.
(الاحتجاج، ص84 )
...
درباره نطفه هم تصور براین بوده که بعد از چهل روز عَلَقه میشود.
همین عدد در تحولات بعدی علقه به مُضْغه تا تولد درنقلهای کهن بکار رفته است،
گویی که عدد چهل مبدأ یک تحول دانسته شدهاست.
در روایت است که کسی که
شرابخواری کند، نمازش تا چهل روز قبول نمیشود.
و نیز در روایت است که
کسی که چهل روز گوشت نخورد، خلقش تند میشود.
نیز در روایت است که
کسی که چهل روز طعام حلال بخورد، خداوند قبلش را نورانی میکند.
نیز رسول خدا(ص) فرمود:
کسی که لقمه حرامیبخورد،
تا چهل روز دعایش مستجاب نمیشود.
(مستدرک وسائل، ج 5، ص 217)
به نقل از: http://www.emamhossein.com/index.php?option=com_content&view=article&id=264&Itemid=180
گناهی که حتی با شهادت بخشیده نمیشود
نیکی به والدین یا بدی نسبت به آنان، از اعمالی است که در دنیا و آخرت آثار مثبت و منفی بر آن مترتب است که دانستن آن، انسان ها را بهتر آگاه میکند تا در برخورد با آن ها بیشتر مراقب اعمال خود باشند.
آثار دنیوی نیکی به والدین
- مرگ آسان
امام صادق ـ علیه السّلام ـ میفرماید: کسی که دوست دارد خداوند سکرات مرگ را بر او آسان کند، صله رحم کند و به پدر و مادرش نیکی کند.(1)
- طول عمر
«و الله یزید فی العمر.» (2) امام باقر ـ علیه السّلام ـ فرمود: نیکی به پدر و مادر، عمر را زیاد میکند.
- دچار فقر نمیشود
« ... ولم یصبه فی حیاته فقراً ابداً.»(3) در زندگی فقر به سراغ او نمیآید.
- برگشت کردن نیکی به پدر و مادر به خود انسان
در دستورات اسلامی به ما سفارش کردند که به پدر و مادر خود احسان کنید تا فرزندان شما نسبت به شما نیکی کنند، چون این کار یک آموزش عملی است که فرزندانمان از ما میآموزند، لذا امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند: به پدرتان احترام کنید که فرزندانتان به شما نیکی کنند.(4)
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام
لِلْحَسَنِ ابْنِهِ علیه السلام
یَا بُنَیَّ أَلَا أُعَلِّمُکَ أَرْبَعَ خِصَالٍ تَسْتَغْنِی بِهَا عَنِ الطِّبِّ
فَقَالَ بَلَى یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ؛...
پسرم؛
چهار خصلت را به تو یاد می دهم
که عمل به آنها تو را از رفتن
به پزشک بی نیاز می سازد.
لَا تَجْلِسْ عَلَى الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ جَائِعٌ
1- بر سر سفره غذا حاضر نشو؛
مگر آنکه گرسنه باشی
وَ لَا تَقُمْ عَنِ الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ تَشْتَهِیهِ
2- ازسر سفره بلند نشو؛
مگر آنکه هنوز اشتها داری
وَ جَوِّدِ الْمَضْغَ
3- غذا را جویده جویده بخور
وَ إِذَا نِمْتَ فَاعْرِضْ نَفْسَکَ عَلَى الْخَلَاءِ
4- قبل از خواب
به دستشویی(توالت) برو
فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هَذَا اسْتَغْنَیْتَ عَنِ الطِّب
چون این چهار عمل را مراعات کنى
از طب و دواء بى نیاز هستی.
الخصال، ج1، ص: 230-229
بازدید امروز: 145
بازدید دیروز: 43
کل بازدیدها: 806328