امام حسن مجتبى علیه السلام تجسم عالى فضایل انسانى بود.
او مقتداى پاکان و صالحان بود
و خود بهره بسیار از خلق و خوى رسول خدا صلى الله علیه و آله داشت .
«علامه مجلسى » مى نویسد:
مردى از شام به تحریک معاویه به امام مجتبى علیه السلام ناسزا گفت .
امام مجتبى علیه السلام صبر کرد تا سخن او به پایان رسید،
آن گاه به سوى او رفت، تبسمى کرد و به او سلام کرد و سپس فرمود:
پیر مرد! فکر مى کنم غریب هستى
و شاید در اشتباه افتاده اى .
اگر به چیزى نیازى دارى، برآورده کنیم،
اگر راهنمایى مى خواهى، راهنمائیت کنیم،
و اگر گرسنه اى سیرت کنیم،
اگر برهنه اى لباست دهیم،
و اگر نیازمندى، بى نیازت کنیم،
اگر جا و مکان ندارى، مسکنت دهیم،
و مى توانى تا برگشتنت میهمان ما باشى و ... .
مرد شامى در برابر این خلق عظیم شرمنده شد، گریه کرد و گفت:
«اشهد انک خلیفة الله فى ارضه، الله اعلم حیث یجعل رسالته؛
گواهى مى دهم که تو جانشین خدا در زمین هستى،
خدا بهتر مى داند که رسالت خویش را کجا قرار دهد.»
و سپس گفت:
تو و پدرت نزد من مبغوض ترین افراد بودید،
ولى اکنون محبوب ترین افراد در نزدم هستید.
(بحار الانوار، ((بیروت، داراالاحیاء التراث العربى))، ج 43، ص 344، ذیل روایت 16.)
به نقل از: http://www.valiasr-aj.com
تاریخ : سه شنبه 93/9/18 | 6:40 صبح | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()
آخرین مطالب
جستجو
آرشیو مطالب
امکانات وب
بازدید امروز: 82
بازدید دیروز: 247
کل بازدیدها: 789406