امام سجاد علیه السلام فرمود:
هر کس برای رضا و خوشنودی خداوند ازدواج نماید
و با خویشان خود صله رحم نماید،
خداوند او را در قیامت مفتخر و سربلند می گرداند.
(مشکاه الانوار: ص 166)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
هرکس به دیدار دوست و برادر خود برود
و برای رضای خداوند او را زیارت نماید به امید آن که به وعده های الهی برسد،
هفتاد هزار فرشته او را همراه و مشایعت خواهند کرد،
همچنین مورد خطاب قرار می گیرد که از آلودگی ها پاک شدی و بهشت گوارایت باد.
پس چون با دوست و برادر خود دست دهد و مصافحه کند مورد رحمت قرار خواهد گرفت.
(مشکاه الانوار: ص 207)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
سعادت و خوشبختی انسان؛
در حفظ و کنترل اعضاء و جوارح خود،
از هرگونه کار زشت و خلاف است.
( تحف العقول: ص201)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
در این دنیا سرور مردم، سخاوتمندان هستند؛
ولی در قیامت سیّد و سرور مردم، پرهیزکاران خواهند بود.
(مشکاه الانوار: ص 232)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
دست نیاز به سوی مردم دراز کردن،
سبب ذلّت و خواری در زندگی و در معاشرت خواهد بود
و نیز موجب از بین رفتن حیا و ناچیز شدن شخصیت خواهد گشت
به طوری که همیشه احساس نیاز و تنگ دستی نماید
و هرچه کمتر به مردم رو بیندازد و کمتر درخواست کمک نماید
بیشتر احساس خودکفایی و بی نیازی خواهد داشت.
(تحف العقول: ص 210)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
کسی که مشتاق بهشت باشد؛
در انجام کارهای نیک، سرعت و عجله می نماید
و شهوات را زیر پا می گذارد
و هرکس از آتش قیامت هراسناک باشد
به درگاه خداوند توبه می کند
و از گناهان و کارهای زشت دوری می جوید.
(تحف العقول: ص 203)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
حقّی که شکم بر تو دارد این است که؛
آن را ظرف چیزهای حرام ـ چه کم و چه زیاد ـ قرار ندهی
و بلکه در چیزهای حلال هم صرفه جویی کنی
و به مقدار نیاز استفاده نمایی.
(تحف العقول: ص 186)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
ای فرزند آدم،
تا آن زمانی که در درون خود واعظ و نصیحت کننده ای دلسوز داشته باشی
و در تمام امور بررسی و محاسبه کارهایت را اهمیّت دهی
و در تمام حالات ـ از عذاب الهی ـ ترس و خوف داشته باش؛
در خیر و سعادت خواهی بود.
(مشکاه الانوار: ص 246)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
هرکس دارای چهار خصلت باشد،
ایمانش کامل،
گناهانش بخشوده خواهد بود،
و در حالتی خداوند را ملاقات می کند که از او راضی و خوشنود است:
1 ـ خصلت خود نگهداری و تقوای الهی به طوری که به تواند بدون توقّع و چشم داشتی، نسبت به مردم خدمت نماید.
2 ـ راست گویی و صداقت نسبت به مردم در تمام موارد زندگی.
3 ـ حیا و پاکدامنی نسبت به تمام زشتی های شرعی و عرفی.
4 ـ خوش اخلاقی و خوش برخوردی با نزدیکان و خانواده خود.
(مشکاه الانوار: ص 172)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
سه چیز موجب نجات انسان خواهد بود:
بازداشتن زبان از بدگویی و غیبت مردم،
خود را مشغول به کارهایی کردن که برای آخرت و دنیای انسان مفید باشد
و همیشه بر خطاها و اشتباهات خود ناراحت باشد.
(تحف العقول: ص 204)
امام سجاد علیه السلام فرمود:
سه حالت و خصلت در هر یک از مؤمنین باشد؛
در پناه خداوند خواهد بود
و روز قیامت در سایه رحمت عرش الهی می باشد
و از سختی ها صحرای محشر در امان است:
اوّل آن که؛
در کارگشایی و کمک به نیازمندان و درخواست کنندگان دریغ ننماید.
دوّم آن که؛
قبل از هر نوع حرکتی بیندیشد که؛
کاری را که می خواهد انجام دهد یا هر سخنی را که می خواهد بگوید؛
آیا رضایت و خوشنودی خداوند در آن است
یا مورد غضب و سخط او می باشد.
سوّم؛
قبل از عیب جویی و بازگویی عیب دیگران،
سعی کند عیب های خود را برطرف نماید.
(تحف العقول: ص204)
حدیث 1
رفع گرفتاری مؤمن
امام حسین (ع):
کسی که گرفتاری و اندوه مؤمنی را برطرف کند و او را آسوده کند، خداوند گرفتاری و اندوه دنیا و آخرت را از او رفع می‌کند.
بحار الانوار، ج 78، ص 122
حدیث 2
نشانه‌های جاهل و عالم
امام حسین (ع):
یکی از نشانه‌های جهل و نادانی، نزاع و جدال با غیر اهل فکر است از نشانه‌های عالم، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است.
بحار الانوار، ج 78، ص 119
حدیث 3
کم‌خردی
امام حسین (ع):
عجله کردن، کم‌خردی است.
بحار الانوار، ج 78، ص 122
حدیث 4
رهایی از آتش
امام حسین (ع):
گریه از روی ترس از خدا، موجب رهایی از آتش است.
مستدرک الوسایل، ج 11، ص 245
حدیث 5
در معرض اتّهام
امام حسین (ع):
همنشینی با فاسقان انسان را در معرض اتهام قرار می‌دهد.
بحار الانوار، ج 78، ص 122