ابى حمزه ثمالى گوید:
شنیدم امام زین العابدین (ع) می فرمود:
هیچ قدمى بسوى خداوند از دو قدم محبوبتر نیست،
قدمى که مؤمن براى صف بستن در جهاد بر می دارد
و قدمى که براى آشتى با خویشاوند بر می دارد،
و هیچ جرعه اى نزد خدا محبوبتر از دو جرعه نیست،
یکى جرعه خشمى که مؤمن با بردبارى فرو می برد
و دیگر شربت مصیبتى که مؤمن با شکیبائى بنوشد
و هیچ قطره اى نزد خداوند محبوبتر از دو قطره نیست،
یکى قطره خونى که در راه خدا ریخته شود
و دیگر اشکى که در تاریکى شب فقط براى خدا از چشم بنده جارى شود.
الخصال / ترجمه فهرى، ج1، ص: 59
طاوس یمانى مى گوید:
از على بن الحسین (ع) شنیدم که فرمود:
نشانه هاى مؤمن پنج چیز است،
گفتم: آنها کدامند؟ فرمود:
خداترسى در خلوت،
و صدقه دادن در حال تنگدستى،
و شکیبایى در مصیبت،
و بردبارى در حال غضب،
و راستگویى در حال ترس.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 393
صفوان بن یحیى از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
ابلیس گفت: پنج چیز است که من در آنها حیله اى ندارم
ولى بقیه مردم در دست من هستند:
کسى که از روى صدق نسبت به خدا پناه برد و در تمام کارهایش به او توکّل کند،
و کسى که تسبیح گفتن او در شب و روز زیاد باشد،
و کسى که به برادر مؤمن خود همان را بپسندد که بر خود مى پسندد،
و کسى که به هنگام رسیدن مصیبت خود را نبازد،
و کسى که به آنچه خدا به او داده راضى باشد و غم روزى نخورد.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 417
یزید بن خالد بورى از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
دوستى حدودى دارد و این حدود در هر کس نباشد،او را دوست کامل مشمارو در هر کس نباشد او را به دوستى نسبت مده:
اول اینکه آشکار و نهانش با تو یکى باشد،
دوم اینکه آراستگى تو را آراستگى خود و عیب تو را عیب خود بداند،
سوم اینکه مال و مقام، حال او را تغییر ندهد،
و چهارم اینکه آنچه در توان دارد از تو مضایقه نکند،
و پنجم اینکه تو را به هنگام مصیبتها رها نکند.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 403
طاوس یمانى مى گوید:
از على بن الحسین (ع) شنیدم که فرمود:
نشانه هاى مؤمن پنج چیز است،
گفتم: آنها کدامند؟
فرمود:
خداترسى در خلوت،
و صدقه دادن در حال تنگدستى،
و شکیبایى در مصیبت،
و بردبارى در حال غضب،
و راستگویى در حال ترس.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 393
حضرت باقر (ع) در مورد آیه: أُوْلئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا « فرقان: آیه 76?»
فرمود : منظور از غرفه بهشت است.
به بهشت می رسند بواسطه صبرى که بر فتنه هاى دنیا می کنند.
بحارالانوار جلد 17 ( جلد 2 ) صفحه 165
*********احادیث درباره ی صبر***********
حضرت باقر (ع) در مورد آیه: وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِیراً « الدهر: آیه 13?»
پاداش خداوند به آنها در مقابل صبرشان بهشت و حریر است.
فرمود:
بواسطه صبرى که بر فقر و گرفتاریهاى دنیا کردند.
بحارالانوار جلد 17 ( جلد 2 ) صفحه 166
زنى هر سال پسرى به دنیا مى آورد، اما آنها بیش از شش ماه عمر نمى کردند.
او همواره ناله و گریه سر مى داد که اى خدا، نه ماه بار دارم و سه ماه شادمان، اما این شادکامى حتى از عمر رنگین کمان نیز کمتر است!
براى نجات از این مشکل نزد مردان خدا مى رفت و از این مصیبت شکوه و ناله مى کرد.
سرانجام شبى در عالم رؤیا باغى سرسبز و باطراوت مى بیند و مشاهده مى کند که بر سر کاخ این باغ نام وى را نوشته اند.
در این هنگام صداى فرشتگان را مى شنود که به او مى گفتند: این نعیم ملکوتى به کسى تعلّق دارد که در جانبازى در راه حق از راه صداقت منحرف نشود.
چون تو در عبادت سستى نشان دادى از این رو خداوند آن مصیبت ها را به تو داد تا از این طریق متوجه پروردگار بزرگ شوى.
بشنو از نى (شرحى بر حکایتهاى مثنوى)، ج2، ص: 203
چهار نفر با هم به گفتگو نشسته بودند. یکی از آنان گفت اگر امشب به شما گفته شود هر آرزویی داشته باشید برآورده خواهد شد، شما چه آرزویی خواهید داشت؟ اولی گفت آرزویم این است که به اندازه ستارگان آسمان، درهم و دینار داشته باشم. دومی گفت آرزو دارم حرمسرایی مانند حرمسرای هارون داشته باشم! سومی گفت آرزوی ناچیز من این است که حکومت پارس و روم، بدست من افتد. چهارمی گفت آرزو دارم هر سه شما یار عزیز به رحمت ایزدی بپیوندید و من وارث مصیبت زده شما سه نفر باشم!
(برگرفته از نرم افزار هدایت در حکایت به نقل ازمجموعه ماهنامه پاسدار اسلام،سال12،ش134)
بازدید امروز: 70
بازدید دیروز: 38
کل بازدیدها: 808055