ابان بن تغلب از امام صادق علیه السّلام نقل کرده که فرمود:
«همانا اول کسى که با قائم علیه السّلام بیعت مى کند
جبرئیل است ...».
طبرسى از ابى عبد اللّه علیه السّلام
نقل کرده که در حدیثى فرمود:
«... پس خداوند عزّ و جلّ جبرئیل را مى فرستد
تا نزد او آمده و سؤال کند،
به او مى گوید:
به چه چیزى دعوت مى کنى؟
قائم او را از ماهیت دعوت خبر مى دهد.
جبرئیل مى گوید:
پس من اوّل کسى هستم که با تو بیعت مى کنم.
آنگاه مى گوید:
کف دستت را بده، و آن را بر دست خود مسح مى کند ...».
« احتجاج، ص 431.» هنگامه ظهور، ص: 25
به نقل از نرم افزار مهدویت
راوی میگوید:
بعد از وفات پیامبر حضرت فاطمه همیشه به زیارت قبور شهدای احد می آمد و کنار قبر حمزه گریه می کرد.
روزی به او گفتم:
ای سرور زنان! به خدا سوگند گریه شما رگهای قلب مرا پاره کرد.
حضرت زهرا(س) جواب فرمودند:
ای ابوعمرو! سزاوار است که من گریه کنم؛ چرا که به مصیبت بهترین پدران مبتلا شده ام.
آه، چقدر مشتاق رسول خدایم!…
عرض کردم: آیا پیامبر قبل از وفاتش تصریحی به امامت حضرت علی ( علیه السّلام) کردند: فرمودند:
چقدر عجیب است! آیا روز غدیر خم را فراموش کرده اید؟!
عرض کردم: بله، روز غدیر بود؛
اما منتظر چیزی هستم که پیامبر ( صلّی الله علیه و آله و سلّم) به شما فرموده باشد.
حضرت زهرا ( علیها السّلام) با چند تأکید فرمودند:
خدا را شاهد می گیرم که از او ( صلّی الله علیه و آله و سلّم) شنیدم، که میفرمود:
علی ( علیه السّلام) بهترین کسی است که در بین شما به عنوان جانشین خود می گذارم؛
او امام و خلیفه بعد از من است
و دو نوه ی من و نه نفر از فرزندان حسین ( علیه السّلام) پیشوایان نیکویی هستند،
که اگر از آنها پیروی کنید، می یابید که آنها هدایت کننده هدایت شده اند؛
و اگر با آنها مخالفت کنید، تا روز قیامت در بین شما اختلاف خواهد بود.
عرض کردم: ای سرور من! پس چرا علی (علیه السّلام) از حق خود کناره گیری کرد؟
فرمودند: ای اباعمرو!
پیامبر ( صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:
مَثَل امام، مثل کعبه است؛ که باید به سوی او آیند و او به سوی مردم نمیرود.
سپس حضرت زهرا (علیه السّلام) فرمودند:
به خدا قسم اگر حق را به اهلش واگذار می کردند
و از خاندان پیامبر تبعیت می کردند،
هیچ دو نفری هم با یکدیگر اختلاف نمی کردند
و امر خلافت به تک تک جانشینان پیامبر ( صلّی الله علیه و آله و سلّم) می رسید؛
تا قائم ما، نهمین فرزند از حسین ( علیه السّلام)، قیام می نمود.
منبع:
بحارالانوار، ج 36، ص 353 - و - کفایة الاثر، ص 26 - و - کوکب الدرى ، ج 1، ص 235 - و - کتاب عوالم ، ج 11، ص 444 - و - اثبات الهدى ، ج 2، ص 553، و ج 3، ص 127 - و - غایة المرام ، ص 96 - و - الصراط المستقیم ، ج 2، ص 123 - و - عوالم المعارف ، ج 11، ص 228 و ص 444 طبع جدید - و - احقاق الحق ، ج 21، ص 26 و 27 - و - اءسمى المناقب ، ص 32 - و - اءسنى المطالب ، ص 49 - و - نهج الحیاة ، فرهنگ سخنان فاطمه (علیها السلام ) ص 38، حدیث 16،نرم افزار هدایت در حکایت
1- علاء بن سیابه گوید امام ششم فرمود:
هر کس از شما با اعتقاد امامت بمیرد و در انتظار باشد،
چون کسى است که در خیمه خود حضرت قائم بوده است.
(یعنى در جبهه جهاد با آن حضرت)
2- عبد الحمید واسطى گوید بامام پنجم ابى جعفر محمد بن على الباقر عرض کردم اصلحک اللَّه بتحقیق ما از بازار خود هم بانتظار این امر دست کشیدیم، فرمود:
اى عبد الحمید آیا معتقدى کسى که خود را براى خداى عز و جل زندانى کرد خدا گشایشى باو نمی دهد؟
آرى هر آینه خدا باو گشایش خواهد داد،
خدا رحمت کند بنده اى که خود را وقف بر ما کرده،
خدا رحمت کند بنده اى را که امر ما را زنده کند.
گوید عرض کردم اگر پیش از آنکه قائم را درک کنم بمیرم،فرمود:
هر کس از شماها بگوید اگر من قائم آل محمد را درک کنم او را یارى می کنم
ثواب کسى را دارد که با او شمشیر زند،
بلکه کسى که در همراهى او شهید شود.
3- رسول خدا فرمود:
افضل اعمال امت من انتظار فرج است از طرف خداى عز و جل
4- محمد بن فضیل گوید از ابى الحسن الرضا علیه السلام از فرج پرسش کردم فرمود:
براستى خداى عز و جل می فرماید در انتظار باشید
بدرستى که منهم با شما از منتظرانم.
5- احمد بن محمد بن ابى نصر گوید امام رضا (ع) فرمود:
چقدر صبر و انتظار فرج خوبست آیا نشنیدى گفته خداى عز و جل را (در سوره هود آیه 93):
«انتظار برید که من هم با شما انتظار برنده ام»
بر شما باد که صبر کنید زیرا فرج در نومیدى مى آید
و هر آینه کسانى که پیش از شما بودند از شما صابرتر بودند.
6- امام ششم از گفته پدرانش از امیر المؤمنین (ع) روایت کرده است که فرمود:
منتظر امر ما مانند کسى باشد که در جهاد در راه خدا بخون خود بغلطد.
کمال الدین / ترجمه کمرهاى، ج2، ص: 358و ص: 357
آخرین امام شیعیان و دوازدهمین جانشین رسول خدا صلی الله علیه و آله در سپیده دم جمعه، نیمه شعبان سال 255 هجری قمری ( 868 میلادی ) در سامراء یکی از شهرهای عراق، دیده به جهان گشود.
پدر گرامی او، پیشوای یازدهم شیعیان حضرت امام حسن عسکری علیه السلام و مادر بزرگوار آن حضرت، بانویی شایسته به نام «نرجس» بود که درباره ملیّتِ او روایات، مختلف است.
مطابق روایتی، آن حضرت دختر «یشوع» پسر امپراتور روم بوده و مادرش از نسل «شمعون» وصی حضرت عیسی علیه السلام است.
برابر این روایت نرجس در پی خوابی شگفت مسلمان شد و به هدایت امام عسکری علیه السلام خود را در میان سپاه روم که عازم نبرد با مسلمانان بودند قرار داد و همراه جمعی دیگر به اسارت لشکر اسلام در آمد.
امام هادی علیه السلام کسی را فرستاد که او را خریداری کرد و به سامراء آورد.[1]
ادامه مطلب...