حدیث 1
رفع گرفتاری مؤمن
امام حسین (ع):
کسی که گرفتاری و اندوه مؤمنی را برطرف کند و او را آسوده کند، خداوند گرفتاری و اندوه دنیا و آخرت را از او رفع می‌کند.
بحار الانوار، ج 78، ص 122
حدیث 2
نشانه‌های جاهل و عالم
امام حسین (ع):
یکی از نشانه‌های جهل و نادانی، نزاع و جدال با غیر اهل فکر است از نشانه‌های عالم، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است.
بحار الانوار، ج 78، ص 119
حدیث 3
کم‌خردی
امام حسین (ع):
عجله کردن، کم‌خردی است.
بحار الانوار، ج 78، ص 122
حدیث 4
رهایی از آتش
امام حسین (ع):
گریه از روی ترس از خدا، موجب رهایی از آتش است.
مستدرک الوسایل، ج 11، ص 245
حدیث 5
در معرض اتّهام
امام حسین (ع):
همنشینی با فاسقان انسان را در معرض اتهام قرار می‌دهد.
بحار الانوار، ج 78، ص 122
عصر حکومت معاویه بود و ولیدبن عقبه از سوی او فرماندار مدینه بود.
روزی امام حسین علیه السلام و ولید بر سر مزرعه ای باهم نزاع کردند.
امام علیه السلام دستار از سر ولید برداشت و به گردنش پیچید.
مروان فاسق که شاهد ماجرا بود گفت :
من تابه حال ندیده بودم که؛
مردی این گونه بر امیر خود جرات داشته باشد که حسین بر تو جسارت کرد.
ولید که از نیت تحریک آمیز مروان آگاه بود گفت :
به خدا سوگند این حرف را بخاطر دفاع از من نمی گوئی
بلکه بخاطر حسادت بر حلم من می گوئی که نسبت به حسین دارم .
آنگاه گفت : مزرعه از آن حسین است .
امام علیه السلام به ولید فرمود:
مزرعه از آن تو باشد و برخاست و رفت .
قصه های تربیتی چهارده معصوم (علیهم السلام) / محمد رضا اکبری
احمد بن ابى عبد اللَّه برقى با سند خود نقل مى کند که امیر المؤمنین (ع) فرمود:
دو کس در دنیا پشت مرا شکست:
کسى که زبان باز و فاسق است
و کسى که نادان و عابد است.
آن یکى با زبانش فسق خود را پوشیده مى دارد
و آن دیگرى با عبادتش نادانى خود را مى پوشاند
پس، از دانشمندان فاسق و عبادت کنندگان جاهل بپرهیزید،
آنان فتنه هر کسى هستند که گرفتار فتنه شده است،
همانا من از پیامبر خدا (ص) شنیدم که فرمود:
یا على، تباهى امت من به دست هر منافق زبان بازى است.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 113
یحیى بن زکریّا (ع) ابلیس را به صورت اصلى وى دید و به او گفت: اى ابلیس به من خبر بده محبوبترین و مبغوضترین مردم در نظرت کیست؟ گفت: محبوبترین مردم در نزد من مؤمن بخیل است و مبغوضترین مردم در نزد من فاسق بخشنده است. یحیى از شیطان پرسید چرا؟ گفت: براى این که بخل بخیل براى من کافى است ولى مى ترسم که خدا به فاسق بخشنده بر اثر بخشندگىاش توجّه کند و او را ببخشاید، آنگاه روى برگرداند در حالى که مى گفت: اگر تو یحیى نبودى به تو خبر نمى دادم.
راه روشن ج6 ص111