1
امام صـادق علیه السلام فرمود:
خواب، آرام بخش جسم است،
سخن گفتن آسایش روح است
و سکوت، سبب راحتى عقل است.
2
على علیه السلام فرمود:
دلها را حالتِ خواستن و ناخواستن
و روى آوردن و پشت کردن است.
از راه خواسته ها و تمایلات،
سراغ قلبها بروید.
3
على علیه السلام فرمود:
حـریـص،
گرفـتار و اسیرخوارى و ذلّتى است که
اسارت و بند او هرگز باز نمى شود.
4
على علیه السلام فرمود:
خشم،
صاحب خود را به پستى و هلاکت مى اندازد
و عیبهاى او را آشکار مى سازد.
5
امام صادق علیه السلام فرمود:
هرگز بدنى از آنچه که «نیّت» و انگیزه نسبت به آن قوى باشد،
ضعیف و ناتوان نمى شود.
قرآن کریم :
عاشِروهُنَّ بِالْمَعْروفِ فَاِنْ کَرِهْتُموهُنَّ فَعَسى اَنْ تَـکْرَهوا شَیْئا وَ یَجْعَلَ اللّهُ فیهِ خَیْرا کَثیرا؛ سوره نساء، آیه 19
با زنان به شایستگى رفتار کنید،
و اگر آنها به جهتى ناخوشایندتان بودند
اظهار نکنید چه بسا چیزها که ناپسند شماست،
حال آنکه خداوند در آن،
خیر فراوانى براى شما قرار داده است.
1- پیامبر صلى الله علیه و آله :
هر کس دوست دارد خداوند را پاک و پاکیزه دیدار کند،
باید ازدواج نماید.
وسائل الشیعه، ج 20، ص 18، ح 24912
2- پیامبر صلى الله علیه و آله :
بهترین ازدواج آسانترین آن است.
نهج الفصاحه ، ح 1507
3- پیامبر صلى الله علیه و آله :
هر کس دختر گرامیش را به ازدواج مردى گنه کار درآورد،
در حقیقت نسل خود راضایع کرده است.
مکارم الاخلاق، ص 204
4- پیامبر صلى الله علیه و آله :
از سبزه در زباله دانى دورى کنید! گفتند:
اى رسول خدا سبزه در زباله دانى چیست؟
فرمودند: زن زیبا در خانواده بد.
کافى، ج 5، ص 332، ح 4
5- امام على علیه السلام :
مهریّه هاى زنان را سنگین نگیرید،
که باعث کدورت و دشمنى مى شود.
مکارم الاخلاق، ص 237
ادامه مطلب...
یکی از تعبیرهای رایج عددی، تعبیر اربعین است که در بسیاری از موارد به کار رفته است.
یک نمونه آن که سنّ رسول خدا (ص) در زمان مبعوث شدن، چهل بوده است.
گفته شده که عدد چهل در سن انسانها، نشانه بلوغ و رشد فکری است.
گفتنی است که برخی از انبیاء در سنین کودکی به نبوّت رسیدهاند.
از ابن عباس گویا به نقل از پیامبر (ص)) نقل شده که
اگر کسی چهل ساله شد و خیرش بر شرش غلبه نکرد، آماده رفتن به جهنم باشد.
در نقلی آمده است که،
مردمان طالب دنیایند تا چهل سالشان شود.
پس از آن در پی آخرت خواهند رفت.
(مجموعه ورام، ص 35)
در قرآن آمده است
«میقات» موسی با پروردگارش در طی چهل روز حاصلشده است.
در نقل است که،
حضرت آدم چهل شبانه روز بر روی کوه صفا در حال سجده بود.
(مستدرک وسائل ج 9، ص 329)
در باره بنی اسرائیل هم آمده که
برای استجابت دعای خود چهل شبانه روز ناله و ضجّه می کردند.
(مستدرک ج 5،ص 239)
در نقلی آمده است که اگر کسی چهل روز خالص برای خدا باشد،
خداوند او را در دنیا زاهد کرده و راه و چاه زندگی را به او می آموزد
و حکمت را در قلب و زبانش جاری میکند.
بدین مضمون روایات فراوانی وجود دارد.
چله نشینی صوفیان هم درست یا غلط، از همین بابت بوده است.
علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار
در این باره که برگرفتن چهل نشینی از حدیث مزبور نادرست است،
به تفصیل سخن گفته است.
اعتبار حفظ چهل حدیث که در روایات فراوان دیگر آمده،
سبب تألیف صدها اثر با عنوان اربعین در انتخاب چهل حدیث و شرح و بسط آنها شده است.
در این نقلها آمده است که
اگر کسی از امّت من،
چهل حدیث حفظ کند که در امر دینش از آنها بهره برد،
خداوند در روز قیامت او را فقیه و عالم محشور خواهد کرد.
در نقل دیگری آمده است که امیرمؤمنان (ع) فرمودند:
اگر چهل مرد با من بیعت میکردند،
در برابر دشمنانم میایستادم.
(الاحتجاج، ص84 )
...
درباره نطفه هم تصور براین بوده که بعد از چهل روز عَلَقه میشود.
همین عدد در تحولات بعدی علقه به مُضْغه تا تولد درنقلهای کهن بکار رفته است،
گویی که عدد چهل مبدأ یک تحول دانسته شدهاست.
در روایت است که کسی که
شرابخواری کند، نمازش تا چهل روز قبول نمیشود.
و نیز در روایت است که
کسی که چهل روز گوشت نخورد، خلقش تند میشود.
نیز در روایت است که
کسی که چهل روز طعام حلال بخورد، خداوند قبلش را نورانی میکند.
نیز رسول خدا(ص) فرمود:
کسی که لقمه حرامیبخورد،
تا چهل روز دعایش مستجاب نمیشود.
(مستدرک وسائل، ج 5، ص 217)
به نقل از: http://www.emamhossein.com/index.php?option=com_content&view=article&id=264&Itemid=180
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام
لِلْحَسَنِ ابْنِهِ علیه السلام
یَا بُنَیَّ أَلَا أُعَلِّمُکَ أَرْبَعَ خِصَالٍ تَسْتَغْنِی بِهَا عَنِ الطِّبِّ
فَقَالَ بَلَى یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ؛...
پسرم؛
چهار خصلت را به تو یاد می دهم
که عمل به آنها تو را از رفتن
به پزشک بی نیاز می سازد.
لَا تَجْلِسْ عَلَى الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ جَائِعٌ
1- بر سر سفره غذا حاضر نشو؛
مگر آنکه گرسنه باشی
وَ لَا تَقُمْ عَنِ الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ تَشْتَهِیهِ
2- ازسر سفره بلند نشو؛
مگر آنکه هنوز اشتها داری
وَ جَوِّدِ الْمَضْغَ
3- غذا را جویده جویده بخور
وَ إِذَا نِمْتَ فَاعْرِضْ نَفْسَکَ عَلَى الْخَلَاءِ
4- قبل از خواب
به دستشویی(توالت) برو
فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هَذَا اسْتَغْنَیْتَ عَنِ الطِّب
چون این چهار عمل را مراعات کنى
از طب و دواء بى نیاز هستی.
الخصال، ج1، ص: 230-229
آیه 168 سوره بقره می فرماید:
«یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُواْ مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلاَلاً طَیِّباً
وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ،
ای مردم!
از آنچه خدا در روی زمین از حلالها و پاکیزهها آفریده، بخورید
و از گامها (آثار و نشانهها) شیطان پیروی نکنید».
خیلی مهمه قرآن خوردن غذای حلال و پاکیزه را
به همه مردم توصیه می کند نه فقط مسلمانان.
اگر اثرات غذای نامناسب را می دانستیم
مسلما نگاهمان نسبت به خوراکمان عوض می شد.
نقل شده شیخ فضل الله نوری پـسرى داشت .
این پسر, بیش از بقیه اصرار داشت که پدرش را اعدام کنند.
یکی از بزرگان نقل نموده که؛
ایشان بـه زندان خدمت شیخ رفته
و علت اصرار فرزندش را «در مورد اعدام پدر» از او سؤال کرد.
شیخ فرمود بودند:
خود من هم انتظارش را داشتم که پسرم چنین از کار درآید.
چـون شـیخ شهید, اثر تعجب را در چهره آن مرد می بیند,
اضافه می کند:
این بچه در نجف متولد شد.
در آن هـنگام مادرش بیمار بود, لذا شیرنداشت .
مجبور شدیم یک دایه شیرده براى او بگیریم .
پس از مـدتى که آن زن به پسرم شیر مى داد,
ناگهان متوجه شدیم که وى زن آلوده اى است ,
علاوه بر آن از دشمنان امیرالمومنین (ع ) نیز بود....
کـار ایـن پـسـر به جایى رسید که در هنگام اعدام پدرش کف زد.
آن پسر فاسد,
پسرى دیگر تحویل جامعه داد
به نام کیانورى که رئیس حزب توده شد.
تو خود حیث مفصل بخوان از این مجمل
اقتباس داستان از کتاب صد حکایت تربیتى مرتضى بذرافشان
ابووائل می گوید:
من و ابوذر مهمان سلمان شدیم.
سلمان گفت:
اگر رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم از این که خود را به زحمت اندازیم، نهی نفرموده بود در پذیرایی از شما، خود را به زحمت می انداختم، سپس نان و نمک ساده ای برایمان آورد.
ابوذر گفت:
اگر کمی نعنا بود که با نمک می خوردیم، خوب بود.
آن گاه سلمان آفتابه ی خود را در جایی گرو گذاشت و نعنا گرفت و آورد.
وقتی از غذا خوردن فارغ شدیم،
ابوذر گفت:
خدا را سپاس که ما را قانع قرار داد.
سلمان گفت:
اگر قناعت داشتید،
آفتابه ی من گرو نمی رفت!
پند تاریخ 2/126؛ به نقل از: بحارالأنوار 22/384.
مرحوم شیخ محمد حسین اصفهانى صاحب تفسیر مىفرماید:
که از اول تکلیف تا به حال معصیت نکردهام،
"و ما أبرىء نفسى من التجرى!"؛
(ولى خود را از تجرى و نیت معصیت پاک و منزه نمىدانم!)
و نتیجهى آن این بود که در تاریکى، قرآن یا هر کتاب دیگر را مىخوانم،
و هرگاه محتاج به غذا باشم از غیب برایم حاضر مىشود
تا به حدى که مىخورم و سیر مىشوم،
و مسایل و مشکلات با توسل براى من حل مىشود.
آیا براى ما مایهى سرافکندگى
و غبطه آور نیست که غیر معصوم،
در زمان تکلیف هیچ معصیت نکند!
و ما...
(در محضر آیت الله بهجت ره ،ج1،ص215)
شیخ احمد معرفت واعظ متقى اهل بیت عصمت (علیهم السلام ) نقل نمود.
یکى از مراجع تقلید نقل کرد یکى از علماء نجف اشرف که یک شخصیت علمیست ایشان مقید بود هر هفته حرکت مى کرده و به کربلا مى رفته روزهاى پنجشنبه که حوزه تعطیل مى شد صبح که نماز مى خواند پیاده از راه خانه که یک راه کویرى بود تقریبا سیزده فرسخ هست مى آمد کربلا براى زیارت حضرت سیدالشهداء (ع ) و بعد بر مى گشت .
به او گفتند:
آقا شما دیگر پیر شده اید ناتوان گردیده اید سرما گرما حرکت مى کنید مى روید کربلا آخر آن هم پیاده پس سواره بروید زیرا براى شما زحمت است .
ایشان فرمودند:
واقعش آن وقتى که چیزى ندیده بودم مى رفتم حالا که چیز ها هم دیدم نروم
گفتند: چه دیدى ؟
امام سجاد علیه السلام ... فرمود:
....و اما حق مادرت این است که
بدانى او زمانى تو را حمل کرد که با آن وضعیت کسى دیگرى را حمل نمى کند
و به تو از میوه قلب خود چیزى را که هیچ کس به کسى دیگر نمى بخشد عطا کرد
و با تمامى اعضاى خود تو را نگهدارى نمود
و باکى نداشت از اینکه تو گرسنه شوى و غذایت دهد
و تشنه نشوى و سیرآبت کند و عریان باشى و تو را بپوشاند
و آفتاب بر تو بتابد و او سایه بر تو افکند، و به خاطر تو از خواب کناره گرفت .
و تو را از گرما و سرما نگاهداشت تا براى او باشى
و تو توانایى سپاسگزارى از او را ندارى مگر به کمک و توفیق الهى .
نام کتاب : جهاد با نفس نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.
ابن ابى عمیر از شخصى و او از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
خربزه را بخورید که در آن ده خصلت جمع است:
آن چربى زمین است
و در آن مرض و ناراحتى وجود ندارد
و آن هم غذا و هم نوشیدنى است
و آن میوه
و ریحان
و اشنان
و خورشت است
و آن بر قوّه شهوت مى افزاید
و مثانه را شستشو مى دهد
و ادرار را زیاد مى کند.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج2، ص: 167