قالَ الصَّادقُ علیه السلام:
یا إسحاقَ بنَ فَرُّوخَ مَنْ صَلَّی عَلی مُحمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ عَشَرَاً صَلَّی اللهُ علیهِ وَمَلائِکَتُهُ مِائَ?َ مَرَّ?ٍ، وَمَنْ صَلَّی عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ مائ?َ مَرَّ?ٍ صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَمَلائِکَتُهُ ألفاً، أمَا تَسْمَعُ قُولَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ "هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَمَلَائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَکَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا"
[أصول کافی2: 493 ، تفسیر الصّافی4: 194، تفسیر الأصفی2 :996، وسائل الشیع?7: 200، جامع أحادیث الشیع?15: 469، غای? المرام3: 255، تفسیر نورالثقلین4: 288، ریاض السالکین1: 425 ].
امام صادق علیه السلام به اسحاق بن فرّوخ فرمودند:
هر که ده مرتبه بر محمد و آل محمد صلوات فرستد،
حقتعالی و ملائکه یکصد مرتبه بر او صلوات میفرستند،
و هر که صد مرتبه بر محمد و آل محمد صلوات فرستد،
خدا و فرشتگانش هزار بار بر او صلوات میفرستند،
آیا نشنیدهای این آیه شریفه را که میگوید
" او کسى است که بر شما درود و رحمت مى فرستد،
و فرشتگان او نیز براى شما تقاضاى رحمت مى کنند
تا شما را از تاریکى به روشنى برد،
و او نسبت به مؤمنین بسیار مهربان است".
وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى[سوره أعلی: 15].
و یاد کرد نام پروردگار خویش را و به عبادت پرداخت.
قال: ناولت أبا عبداللّه الصادق علیه السلام :
شَیئاً مِنَ الرَّیاحِینِ فَأَخَذَهُ فَشَمَّهُ وَ وَضَعَهُ عَلَی عَینَیهِ ثُمَّ
قَالَ: مَنْ تَنَاوَلَ رَیحَانَةً فَشَمَّهَا وَ وَضَعَهَا عَلَی عَینَیهِ ثُمَّ
قَالَ: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ تَقَعْ عَلَی الاْءَرْضِ حَتَّی یغْفَرَ لَهُ».
مالک می گوید:
گلی به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام دادم،
گرفتند و بوییدند و بر هر دو دیده گذاشتند.
پس فرمودند: هرکه گلی را بگیرد و ببوید و بر دیده ها بگذارد
و بگوید : اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد ،
هنوز بر زمین نگذاشته باشد؛ گناهانش آمرزیده می شود.
(آثاروبرکات صلوات،ص 53؛روضةالواعظین،ص 327؛وسائل الشیعه،ج 2،ص 171،ح 1849؛بحارالانوار،ج 92،ص 347،ح 2)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
«إنّ ابخل النّاس من ذکرت عنده و لم یصلّ علی».
بخیل ترین مردم کسی است که
نام من نزد او برده شود
و آن شخص صلوات نفرستد.
(حدیث 1 تا 5 کنزالعمال، 2147، 2149، 2153، 2243 و 2144 (حدیث 5،بحار،ج 94،ص 55)؛تفسیرابن کثیر،ج 3،ص 520؛تاریخ مدینه دمشق،ج 59،ص 335)
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله در جمع صحابه خود فرمود:
«ألا و تقرّبوا إلی اللّه بالطاعات یجزل لکم المثوبات، و قصّروا أعمارکم فی الدنیا بالتعرّض لأعداء اللّه فی الجهاد لتنالوا طول أعمار الآخرة فی النعیم الدائم الخالد، و ابذلوا أموالکم فی الحقوق اللازمة لیطول غناوءکم فی الجنّة.
فقام ناس فقالوا:
یا رسول اللّه نحن ضعفاء الأبدان قلیلو الأموال لا نفی بمجاهدة الأعداء و لا تفضل أموالنا عن نفقات العیالات، فماذا نصنع؟
قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله : ألا فلیکن صدقاتکم من قلوبکم و ألسنتکم.
قالوا: کیف یکون ذلک یا رسول اللّه ؟ قال صلی الله علیه و آله :
أمّا القلوب فتقطعونها علی حبّ اللّه و حبّ محمّد رسول اللّه و حبّ علی ولی اللّه و وصی رسول اللّه و حبّ المنتجبین للقیام بدین اللّه و حبّ شیعتهم و محبّیهم و حبّ إخوانکم الموءمنین و الکفّ عن اعتقادات العداوات و الشحناء و البغضاء.
و أما الألسنة فتطلقونها بذکر الله تعالی بماهو أهله والصلاة علی نبیه محمّد وآله الطیبین فإنّ اللّه تعالی یبلّغکم أفضل الدرجات وینیلکم به المراتب العالیات».
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:
ای مردم! با اطاعت خدا، به خدا نزدیک شوید تا این که خداوند شما را به خیر برساند.
اسارت های خود را در دنیا کم کنید و متعرض دشمنان خدا شوید و در جنگ شرکت کنید تا اعمال شما در قیامت زیاد شود و از مال های خودتان در حقوق لازم انفاق کنید.
در این حال، مردم بلند شدند و عرض کردند:
«ای رسول خدا! بدن ما ضعیف است و مال و منالی هم نداریم که بذل و بخشش کنیم، پس چه کنیم؟»
حضرت فرمودند: «صدقات قلبی و زبانی بدهید.»
باز مردم سؤال نمودند: «چگونه صدقه بدهیم؟»
حضرت فرمودند: صدقات قلبی، این است که قلبتان را با محبت خدا و محمد، رسول خدا و علی، ولی خدا، و همه کسانی که برای قیام در راه دین خداوند انتخاب شده اند (ائمه معصومین علیهم السلام ) و محبت شیعه آن ها و کسانی که از دوست داران شیعیان هستند را در دلتان ایجاد کنید.
اما صدقات زبان، این است که مشغول به ذکر خداوند باشید و صلوات بر محمد و آلش بفرستید، زیرا خداوند شما را به واسطه این اعمال به بهترین درجات می رساند.
( تفسیرالامام العسکری علیه السلام،ص 447 و 448؛مدینةالمعاجز،ج 1،ص 455؛بحارالانوار،ج 9،ص 325)
از پیغمبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله روایت شده است که:
«أَکثِرُوا الصَّلاةَ عَلَی فَإِنَّ الصَّلاةَ عَلَی نُورٌ فِی الْقَبْرِ وَ نُورٌ عَلَی الصِّرَاطِ وَ نُورٌ فِی الْجَنَّةِ».
بر من بسیار درود بفرستید؛
چرا که درود فرستادن بر من،
برای درود فرستنده نوری است در قبر،
نوری است بالای صراط
و نوری است در بهشت.
(مستدرک،ج 5،ص 323؛بحارالانوار،ج 79،ص 64)
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
«أَنَا عِنْدَ الْمِیزَانِ یوْمَ الْقِیامَةِ
فَمَنْ ثَقُلَتْ سَیئَاتُهُ عَلَی حَسَنَاتِهِ
جِئْتُ بِالصَّلاةِ عَلَی
حَتَّی أُثْقِلَ بِهَا حَسَنَاتِهِ».
من در قیامت نزد میزان اعمال می باشم.
هر کس کفّه گناهانش افزون تر از حسناتش شود،
آن صلوات هایی را که بر من فرستاده بیاورم
و بر حسناتش بیفزایم تا بر گناهانش فزون آید.
( وسائل الشیعه،ج 7،ص195؛ثواب الاعمال،ص155؛مکارم الاخلاق،ص312؛بحارالانوار،ج7،ص304،ح72)
«إِذَا رَأَی أَحَدُکمُ امْرَأَةً تُعْجِبُهُ
فَلْیأْتِ أَهْلَهُ فَإِنَّ عِنْدَ أَهْلِهِ مِثْلَ مَا رَأَی فَلا یجْعَلَنَّ
لِلشَّیطَانِ عَلَی قَلْبِهِ سَبِیلاً لِیصْرِفْ بَصَرَهُ عَنْهَا
فَإِذَا لَمْ یکنْ لَهُ زَوْجَةٌ
فَلْیصَلِّ رَکعَتَینِ
وَ یحْمَدُ اللّه کثِیراً
وَلْیصَلِّ عَلَی النَّبِی صلی الله علیه و آله
ثُمَّ یسْأَلُ اللّه مِنْ فَضْلِهِ فَإِنَّهُ ینْتِجُ لَهُ مِنْ رَأْفَتِهِ مَا یغْنِیهِ».
امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند:
هنگامی که زنی نظر یکی از شما را جلب کرد،
باید به همسر خود روی آورد و بداند که زنان همه از یک مقوله اند.
او نباید شیطان را بر دل خود مسلط سازد
و اگر همسر ندارد، دو رکعت نماز بخواند
و سپس به حمد الهی
و صلوات بر محمد و آل او بپردازد
و از خدا بخواهد تا با رحمت و فضل خود،
وی را استغنای باطنی ببخشد و گره از کارش باز کند.
(نورالثقلین،ج 3،ص 589؛الخصال،ص 637)
امام صادق علیه السلام فرمودند :
«ما من عمل أفضل یوم الجمعة من الصلاة علی محمّد و أهل بیته».
هیچ عملی در روز جمعه،
برتر از صلوات بر محمد و آل محمد
صلی الله علیه و آله نیست.
(وسائل الشیعه،ج 7،ص 380؛روضةالواعظین،ص 392؛بحارالانوار،ج 56،ص 27،ح 8)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
«من صلی علی فی کتاب لم تزل الملائکة تستغفر له مادام اسمی فی ذلک الکتاب».
هرکس در نوشته ای بر من درود فرستد،
تا زمانی که نام من در آن نوشته موجود باشد،
فرشتگان پیوسته برای او آمرزش می طلبند.
(بحارالانوار،ج 91،ص 71؛منیةالمرید،ص 347)
«عَنْ أَبی عَبْداللّه علیه السلام :
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ علیه السلام :
صَلاتُکمْ عَلَی إِجَابَةٌ لِدُعَائِکمْ وَ زَکاةٌ لأَعْمَالِکمْ».
ازامام صادق علیه السلام روایت شده است که رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
صلوات فرستادن شما برمن باعث رواشدن حاجت های شماست وخدا را از شما راضی کرده و اعمال شما را پاکیزه می گرداند.
( أمالی طوسی،ص 215،ح 375؛وسائل الشیعه،ج 7،ص 96،ح 8837؛بحارالانوار،ج 91،ص 54،ح 22)