صراط مستقیم

امام سجاد علیه السلام فرمود:

حقّی که شکم بر تو دارد این است که؛

آن را ظرف چیزهای حرام ـ چه کم و چه زیاد ـ قرار ندهی

و بلکه در چیزهای حلال هم صرفه جویی کنی

و به مقدار نیاز استفاده نمایی.

(تحف العقول: ص 186)

امام سجاد علیه السلام ... فرمود:....
و حق روزه آن است که

بدانى روزه حجابى است که

خداوند عزوجل بر زبان و گوش و چشم و شکم و فرج تو نهاده است که

با این حجاب تو را از گزند آتش دوزخ مى پوشاند
پس اگر روزه را ترک کنى

گویى پوششى را که خدا بر تو گذارده است پاره کرده اى .

نام کتاب : جهاد با نفس    نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.

امام سجاد علیه السلام ... فرمود:....
 و حق شکم بر تو این است که

آن را ظرف و جایگاه حرام قرار ندهى و اضافه بر سیرى نخورى .
و حق عورت تو بر تو این است که

آن را از زنا نگه دارى و از اینکه کسى به آن نظر افکند آن را حفظ کنى .

نام کتاب : جهاد با نفس    نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.

نجم مى‏ گوید:

امام باقر (ع) به من فرمود:

اى نجم همه شما در بهشت با ما هستید،

جز اینکه چقدر زشت است که کسى وارد بهشت شود در حالى که آبرو مى‏ رود و عورت او آشکار است.

به آن حضرت گفتم: فدایت گردم چنین چیزى اتفاق خواهد افتاد؟

فرمود: آرى اگر فرج و شکم خود را حفظ نکند.

الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏1، ص: 46

مفضل بن عمر از امام صادق (ع) نقل مى‏ کند که فرمود:

همانا شیعه جعفر (امام صادق (ع) کسى است که:

شکم و فرج خود را از حرام حفظ کند

و کوشش او بسیار باشد

و براى خدا عمل کند

و به پاداش او امیدوار باشد

و از کیفر بترسد،

اگر اینان را دیدى آنها شیعه جعفر هستند.

الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏1، ص: 431

وحشی می گوید:

دیدم حمزه، جمعیت را مانند گله می راند و به هر سو رو می کند مردان جنگی از جلوی روی او فرار می کنندو هر که با او مصاف می دهد کشته می شود.

در صدد بودم تا وقتی که نزدیک من رسید، حربه پرّان خود را به حرکت در آورده و به طرف او پرتاب نمودم، و حمزه به زمین افتاد، مدتی درنگ نمودم تا وقتی که جان داد.

بالای سر او رفتم، شکمش را پاره نموده و جگرش را بیرون آوردم و برای هند بردم؛ هند جگر حمزه را به دندان گرفت تا بجود ولی در دهن او مانند سنگ سخت شد و نتوانست بخورد.(از اینجا هند به «آکلة الاکباد» یعنی جگرخوار معروف گردید.)

موقعی که ابوسفیان بر کشته حمزه عبور کرد سر نیزه خود را در گوشه دهان حمزه فرو کرد و گفت:

ای عاق بچش! حلیس که همراه ابوسفیان بود این عمل او را خیلی زشت و جاهلانه دید، صدا زد:

فرزندان کنانه! ابوسفیان خود را رئیس قریش می داند ولی ببینید با پسرعموی خود چه می کند؛

ابوسفیان شرمنده شد و گفت لغزشی بود، خواهش می کنم به کسی اظهار مکن.
(تاریخ الطبری، طبری 2 : 206 ؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر 2 : 160 ؛ البدایة و النهایة، ابن کثیر 4 : 43 ؛ مناقب آل ابیطالب، ابن شهر آشوب 1 : 167 ؛ اعیان الشیعة، امین عاملی 1 : 258.)

به نقل از سایت تبیان