قالَ الصَّادقُ علیه السلام:
یا إسحاقَ بنَ فَرُّوخَ مَنْ صَلَّی عَلی مُحمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ عَشَرَاً صَلَّی اللهُ علیهِ وَمَلائِکَتُهُ مِائَ?َ مَرَّ?ٍ، وَمَنْ صَلَّی عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ مائ?َ مَرَّ?ٍ صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَمَلائِکَتُهُ ألفاً، أمَا تَسْمَعُ قُولَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ "هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَمَلَائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَکَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا"
[أصول کافی2: 493 ، تفسیر الصّافی4: 194، تفسیر الأصفی2 :996، وسائل الشیع?7: 200، جامع أحادیث الشیع?15: 469، غای? المرام3: 255، تفسیر نورالثقلین4: 288، ریاض السالکین1: 425 ].
امام صادق علیه السلام به اسحاق بن فرّوخ فرمودند:
هر که ده مرتبه بر محمد و آل محمد صلوات فرستد،
حق‌تعالی و ملائکه یک‌صد مرتبه بر او صلوات می‌فرستند،
و هر که صد مرتبه بر محمد و آل محمد صلوات فرستد،
خدا و فرشتگانش هزار بار بر او صلوات می‌فرستند،
آیا نشنیده‌ای این آیه شریفه را که می‌گوید
" او کسى است که بر شما درود و رحمت مى فرستد،
و فرشتگان او نیز براى شما تقاضاى رحمت مى کنند
تا شما را از تاریکى به روشنى برد،
و او نسبت به مؤمنین بسیار مهربان است".
وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى[سوره أعلی: 15].
و یاد کرد نام پروردگار خویش را و به عبادت پرداخت.
«إِذَا رَأَی أَحَدُکمُ امْرَأَةً تُعْجِبُهُ
فَلْیأْتِ أَهْلَهُ فَإِنَّ عِنْدَ أَهْلِهِ مِثْلَ مَا رَأَی فَلا یجْعَلَنَّ
لِلشَّیطَانِ عَلَی قَلْبِهِ سَبِیلاً لِیصْرِفْ بَصَرَهُ عَنْهَا
فَإِذَا لَمْ یکنْ لَهُ زَوْجَةٌ
فَلْیصَلِّ رَکعَتَینِ
وَ یحْمَدُ اللّه کثِیراً
وَلْیصَلِّ عَلَی النَّبِی صلی الله علیه و آله
ثُمَّ یسْأَلُ اللّه مِنْ فَضْلِهِ فَإِنَّهُ ینْتِجُ لَهُ مِنْ رَأْفَتِهِ مَا یغْنِیهِ».
امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند:
هنگامی که زنی نظر یکی از شما را جلب کرد،
باید به همسر خود روی آورد و بداند که زنان همه از یک مقوله اند.
او نباید شیطان را بر دل خود مسلط سازد
و اگر همسر ندارد، دو رکعت نماز بخواند
و سپس به حمد الهی
و صلوات بر محمد و آل او بپردازد
و از خدا بخواهد تا با رحمت و فضل خود،
وی را استغنای باطنی ببخشد و گره از کارش باز کند.
(نورالثقلین،ج 3،ص 589؛الخصال،ص 637)
الف) آثار دنیایى:
1. زهد در دنیا
2. حرص در عمل صالح
3. پارسایى در دین
4. عبادت الهى که با شوق وافر همراه است
5. توبه قبل از مرگ
6. خلوت شب (سحرخیزى و شب زنده دارى)
7. ناامیدى از آنچه در دست مردم است
8. نگهدارى حریم دین خدا
9. بغض نسبت به دنیاى مذموم و اهل آن
10. بخشش و سخاوت.
ب) آثار اخروى:
1. دیوان عمل و کتاب عمل براى او گشوده نمى شود.
2. ترازوى عمل و میزانى براى او نصب نمى شود.
3. کتاب عملش به دست راستش داده مى شود.
4. برائت از آتش جهنم پاداش اوست.
5. سفیدرو نزد پروردگارش مى باشد.
6. از حلّه هاى بهشتى بر اندام او پوشانده مى شود.
7. شفیع واقع مى شود.
8. خداى سبحان با رحمت رحمانیه و رحیمیه به او مى نگرد.
9. از تاج هاى بهشت بر سر او گذاشته مى شود.
10. بدون حساب وارد بهشت مى شود.
سر سلوک ترجمه و شرح رسالة الولایة، ص: 310