رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَکاةَ وَقَروا الضَّیفَ... ؛
امّتم همواره در خیر و خوبى اند
تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند،
نماز را برپا دارند،
زکات بدهند
و میهمان را گرامى بدارند...
امالى طوسى، ص 647، ح 1340
شرح حدیث توسط حضرت آیتالله العظمی خامنهای:
من مواعظ علی بن الحسین (علیه السلام):
وقال له رجلٌ: إنّی لاحبّک فی اللّه حبّاً شدیداً، فنکس علیه السلام ثمّ قال:
الّلهم إنّی اعوذبک ان اُحَبّ فیک وانت لی مبغض
ثمّ قال له: احبّک للذی تحبّنی فیه.
(تحف العقول صفحه 282)
نکته اساسی که در این بیان وجود دارد
و درس بزرگی برای ماست،
توجه فوری به خطری است که
در برابر چنین پدیده ای
(محبوب بودن نزد مردم به خاطر خدا)
انسان را تهدید می کند.
لذا وقتی آن مرد به حضرت عرض می کند که
شما را برای خدا دوست دارم،
نمی فرمایند:
از تو متشکرم،
یا خدا را بر این محبوبیت سپاس می گویم،
بلکه می فرمایند:
«پروردگارا پناه به تو می برم
از اینکه مردم مرا به خاطر تو دوست داشته باشند
ولی تو مرا دشمن داشته باشی»
و این خطر بزرگی است برای ما،
نکند که مردم فکرکنند ما مخلصانه برای خدا کارمی کنیم
و در راه او قدم می زنیم
اما حقیقتاً ما این طور نباشیم و ظاهر و باطنمان یکی نباشد
و یا با اعمال خود موجبات غضب الهی را در خود به وجود آورده باشیم
و در این صورت است که مردم به خاطر خدا ما را دوست دارند ولی خداوند - نعوذ باللّه - دشمن ما می باشد .
http://farhangi.tahzib-howzeh.ir.به نقل از
چند حدیث زیبا و ناب
از امام حسین علیه السلام
پاداش سلام
امام حسین (ع):
سلام هفتاد حسنه دارد، شصت و نُه حسنه از آنِ سلام کننده و یکی از آن جوابگو است.
بحارالانوار، ج78،ص120
عذر بدتر از گناه
امام حسین (ع):
جمعی نزد آن حضرت از عذرخواهی عبدالله بن عمرو بن عاص از شرکت در جنگ صفین یاد می کردند که حضرت فرمود: چه بسا گناهی که از عذرطلبی آن نیکوتر است.
بحار الانوار، ج78 ، ص128
بدی کردن و پوزش خواستن
امام حسین (ع):
کاری مکن که از آن پوزش بخواهی زیرا مؤمن نه بد میکند و نه عذر می طلبد، و منافق هر روز بد میکند و عذر می خواهد.
تحف العقول،ص248
رسیدن به آرزوها
امام حسین (ع):
کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش میرسد و زودتر به آنچه میترسد گرفتار میشود .
بحارالانوار، ج78،ص120
حاجات مردم
امام حسین (ع):
آگاه باشید که یکی از نعمتهای الهی بر شما حاجات و نیازهای مردم به شما است، پس از این نعمتها بیزار نشوید که برمیگردند و به جایی دیگر میروند.
بحارالانوار، ج78،ص121
دوست و دشمن
امام حسین (ع):
کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد میکند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید میکند.
بحارالانوار، ج78،ص128
عزّت و آبرو
امام سجاد علیه السلام ... فرمود:....
و اما حق همدم و همصحبت این است که
با او به مهربانى و انصاف مصاحبت کنى
و چنانکه گرامى ات مى دارد گرامى اش دارى
و او را وا مگذار که در کرم نمودن بر تو پیشى گیرد
و اگر پیشى گرفت پاداشش را ده
و دوستش بدار چنانکه دوستت مى دارد
و اگر همت به ارتکاب معصیت خدا گماشت بازش دار
و براى او مایه رحمت باش نه عذاب
و هیچ نیرو و قدرتى نیست جز به کمک خدا.
نام کتاب : جهاد با نفس نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.
امام سجاد علیه السلام ... فرمود:....
و حق آن کس که در علم تو را راهبرى نموده این است که
او را بزرگ شمارى
و جایگاه نشستنش را نیک سامان دهى
و خوب به سخنانش گوش فرا دهى
و رو به او داشته باشى
و صدایت را بلندتر از صداى او نکنى
و به کسى که از او پرسش مى کند پاسخ نگویى تا خود او پاسخش را دهد،
در مجلس درس او با کسى سخن نگویى
و در نزد او غیبت هیچ کس را نکنى ،
اگر در نزد تو از بدى اش گویند از او دفاع کنى
و عیبهایش را بپوشانى
و فضیلت هایش را آشکار سازى
و با دشمن او نشست و برخاست نداشته باشى
و با دوستدار او دشمنى نکنى
پس اگر چنین کنى فرشتگان الهى به نفع تو گواهى دهند
که تو خواهان دانشى و علم را به خاطر خدا آموخته اى نه به خاطر مردم .
نام کتاب : جهاد با نفس نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.
الإمام علی «ع»:
تعرّضوا للتّجارات، فإنّ لکم فیها غنى عمّا فی أیدی النّاس.
و إنّ اللَّه عزّ و جلّ یحبّ المحترف الأمین. المغبون غیر محمود و لا مأجور. «1»
امام على «ع»:
به انواع داد و ستد (و کسب و کار) بپردازید،
زیرا از این راه، از مال و منال مردم بى نیاز مى شوید.
خداوند بزرگ، صاحب حرفه درستکار را دوست مى دارد.
مغبون (کسى که در زندگى فریب خورده و براى خود تلاشى نکرده است)، نکوهیده است و بى پاداش.
* مقصود از بازرگانى و تجارت در احادیث، مطلق خرید و فروش و کسب و حرفه است، به منظور بى نیاز شدن از مردم و انجام دادن کارهاى نیک.
__________________________________________________
(1) «وسائل» 12/ 4.
کتاب الحیاة / ترجمه احمد آرام، ج3، ص: 210
روزى امام باقر علیه السّلام به آنان که در محضرش بودند فرمود:
مردانگى چیست؟
آنان هر یک اظهار نظرى کردند؛ آنگاه امام علیه السّلام فرمود:
مردانگى آن است که:
زیاده نخواهى که خوار گردى
و اظهار فقر ننمایى که تهیدست گردى
و بخل نورزى که دشنام شنوى
و نابخردى نکنى که دشمن یابى؛
پس آنگاه از امام علیه السّلام پرسیده شد که چه کسى بر این کار تواناست؟
پس آن حضرت علیه السّلام فرمود:
آن کس که دوست دارد چون مردمک در چشم
و همانند مشک در عطرها و بسان خلیفه روزگار شما باشد.
تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: 519
احمد بن نوح از مردى و او از امام صادق (ع) نقل مى کند که؛
حارث بن اعور به امیر المؤمنین عرض کرد:
یا امیر المؤمنین! به خدا سوگند که من تو را دوست دارم،
فرمود: اى حارث! اگر مرا دوست دارى:
با من خصومت مکن
و با من بازى مکن
و با من مناظره مکن
و با من شوخى مکن
و مرا از مقام خود پایین نیاور
و مرا از مقام خود بالا نبر.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 489
یحیى بن عمران حلبى مى گوید:
از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود:
هفت گروه اعمال خود را تباه مى کنند:
مرد بردبارى که داراى دانش فراوان است ولى مشهور نیست و یاد نمى شود (علم خود را نشر نمى کند)،
و مرد حکیمى که آنچه را که دارد در اختیار کسى مى گذارد که دروغگوست و منکر چیزى است که به او داده مى شود (حکمت خود را در اختیار نااهلان مى گذارد)،
و مردى که به صاحبان حیله و خیانت اطمینان مى کند
و بزرگى که خشونت مى کند و عاطفه ندارد،
و مادرى که راز فرزندش را پوشیده نمى کند و آن را فاش مى سازد،
و کسى که در سرزنش کردن دوستانش شتاب مى کند،
و کسى که همواره با دوستش مجادله و ستیز مى کند.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج2، ص: 19
ابو خالد سجستانى از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
پنج خصلت است که هر کس یکى از آنها را نداشته باشد، بهره زیادى در وجود او نیست:
اول وفا،
دوم تدبیر،
سوم حیا،
چهارم حسن خلق
و پنجم که جامع این خصلتهاست، آزادگى.
و فرمود: پنج خصلت است که هر کس یکى از آنها را نداشته باشد، زندگى او ناقص و عقل او زایل و دل او مشغول است: اول صحت بدن
و دوم امنیت
و سوم وسعت روزى
و چهارمى دوست موافق.
گفتم: دوست موافق کیست؟ فرمود: همسر شایسته و فرزند صالح و رفیق صالح
و پنجمى که جامع همه این خصلتهاست، آسودگى است.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 415