صراط مستقیم

پس از آنکه فاطمه(علیهاالسلام) از دنیا رفت

ام ایمن آنچنان ناراحت بود که دیگر نمی توانست در مدینه بماند بنابراین عازم مکه شد،

در راه در بیابان جحفه ، تشنگی بر او غلبه کرد و آبی نیز به همراه نداشت و تشنگی او آنچنان شدید گردید که به حد خطر مرگ رسید.

در این لحظه متوجه خدا گردید و در حالی چشمش پر از اشک بود

عرض ‍ کرد: یا رب اتعطشنی و انا خادمه بنت نبیک :

پروردگار من ! آیا مرا تشنه می گذاری با اینکه من کنیز دختر پیامبرت (فاطمه) هستم .

پس از دعا، دلوی از آسمان پر از آب بهشت بر او نازل شد،

از آن آب آشامید

و تا هفت سال دیگر تشنه و گرسنه نشد.

داستان صاحبدلان / محمد محمدی اشتهاردی

این جریان که از خانواده ایشان نقل شده معروف است : آخر شبی از مسافرت برمی گردند. دیروقت است و موقع خواب و استراحت .

به ملاحظه اینکه خانواده ناراحت و بدخواب نشوند از کوبیدن در خودداری می کند. پشت در تکیه می زند و منتظر می ماند.

پس از لحظاتی همسر ایشان که مشغول خواب و استراحت بوده اند در عالم رؤ یا می بینند که کسی به او می گوید: برخیز! برخیز و در منزل را بگشای ! همسر محترمه میرزا جواد آقا از خواب بلند می شود و در را باز می کند و می بیند میرزا پشت در است .

سؤ ال می کند: آقا! حال که از سفر آمده اید پس چرا در نزدید؟ آقا می فرماید: دیدم نیمه شب است و دیروقت ، نخواستم اسباب زحمت شما را فراهم کنم !
هرگز از کسی به بدی یاد نکرد و به احدی رخصت غیبت نمی داد.
اگر کسی به قصد غیبت لب می تکاند می فرمود: یا باید در گوش خود پنبه ای بگذارم که اظهارات شما را نشنوم و یا از خدمتتان مرخص شوم !
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای فرشته ات به دو دست دعا نگهدارد

داستانهایی از علما/علیرضا حاتمی

به نقل از پایگاه اندیشه قم

روایت است که سیاهی را نزد شاه مردان حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام آوردند که دزدی کرده بود حضرت به او فرمود: ای اسود! تو دزدی ؟ گفت : آری یا امیرالمؤمنین.

حضرت فرمود: آیا قیمت آنچه دزدیدی به یک دانگ و نیم زر می رسد؟

گفت : بله یا امیرالمؤمنین ! حضرت فرمود: یک بار دیگر از تو بپرسم ، اگر اعتراف آوردی دست ترا ببرم .

گفت : چنان کن یا امیرالمؤمنین ! حضرت بار دیگر از وی بپرسید و او اعتراف آورد.

امیرالمؤمنین علیه السلام دست راستش را ببرید. آن سیاه، دست بریده را در دست چپ گرفت و بیرون رفت . خون از دستش می چکید.

ابن کرار به وی رسید، گفت : یا اسود! دست تو را که برید؟

گفت : امیرالمؤمنین ، پیشرو سفیدرویان و سفید دستان و مولای من و مولای جمله مخلوقات و وصی بهترین پیغمبران .

ابن کرار گفت : او دست تو را بریده است و تو مدح و ثنای او می گویی ؟ گفت : چگونه نگویم که دوستی او با گوشت و پوست و خون من آمیخته است . وی دست من را به حق برید، نه به باطل . ابن کرار پیش امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و آنچه شنیده بود باز گفت ، امیرالمؤمنین علیه السلام گفت : ما را دوستانی باشند که اگر به ناخن پاره پاره شان کنیم ، جز در دوستی نیفزاید و دشمنانی نیز باشند که اگر عسل در گلویشان کنیم ، جز دشمنی نیفزاید.

امیرالمؤمنین علیه السلام ، فرزندش حسن علیه السلام را فرمود که آن سیاه را باز آورد.

حضرت فرمود : ای اسود! من دست تو را بریدم ، تو مدح و ثنای من کردی! مرد سیاه گفت: من که باشم که ثنای تو کنم .

حضرت دست او بر جای خود نهاد و ردای مبارک خود بر وی افکند و دعایی بر آنجا خواند، در همان حال دست وی درست شد، چنانکه گویی هرگز نبریده اند.

داستان عارفان/کاظم مقدم

به نقل از پایگاه اندیشه قم

راهکارهایى براى کسیکه امید و توکل خود را ازدست داده و معتقد است اینقدر به خدا شکایت کرده که دیگردعا برایش مفهومى ندارد را بفرمایید؟
در پاسخ به سوال شما چند راهکار ارایه مى شود که امید است موثر باشد:
- اول گام اینکه بدانید در دام شیطان هستید، آن هم دامى به عنوان ناامیدى از خدا که یکى از بدترین دامهاى شیطان است و گناه کبیره و از خدا بخواهید که از آن نجات یابید.
- بعد از این همه شکایت آیا ذره اى آرامش را به وجود خود راه داده یا آنکه اضطراب خود را افزایش داده اید در حالى که اگر همان حرفها را در قالب دعا با خدا در میان مى گذاشتید اثر آرامش بخشى آن را حتما در درون خود مشاهده مى کردید.
- بسیار به خود تذکر دهید که خدا محکم ترین و مطمئن ترین تکیه گاه است «واى سبب بینک وبین الله ان انت اخذت به چه وسیله اى مطمئن تر از رابطه تو با خداست؟ اگر سررشته آن را در دست گیرى»

1- بدانید و باور کنید که کلید آسمانها و زمین در دست اوست «له مقالید السموات والارض» 2
- باور کنید که خدا مهربانترین فرد نسبت به شما است «ان الله بالناس لرؤف رحیم» 3 پس اگر گرهى گشوده نمیشود جاى شکایت نیست آنجا یا جایگاه صبر است یا جایگاه استغفار.
- نومیدى وعدم توکل بر خدا یعنى پشت کردن به او.
- باخود بسیار بخوانید «لو علم المدبرون کیف اشتیاقى بهم لماتوا شوقا» مابسیار به روى آوردن به خدا محتاجیم و او به ما مشتاق تر
- اغلب اوقات ناامیدى هاى ما به جهت عدم آگاهى ما از سنتهاى الهى و کمبود معارف دینى است اگر افزایش یابد حتما متوجه خواهیم شد که چه بسیار تلخى هایى را که بى جهت به خود تحمیل کرده ایم.
- باید در جهت اصلاح بینش توحیدى تلاش کرد، آن پروردگار مهربانى که خالق ماست وکالت تمام امور ما به دست اوست «الله خالق کل شى وهو على کل شى وکیل» 4 آیا با داشتن چنین خداى قادرى جاى ناامیدى است؟
- زندگى دنیا همواره با ناملایمات وسختى ها همراه است «لقد خلقنا الانسان فى کبد» 5 چرا که اینجا محل آزمایش است نه آسایش. باید در آزمایشات پله هاى کمال را طى کنیم و مطمئن باشیم اگر قدرى استقامت داشته باشیم خداى متعال ما را به صورت ویژه یارى خواهد کرد. «والذین جاهدو فینا لنهدینهم سبلنا» 6 بنابراین در سختى هاى زندگى نباید از خاق مهربانمان ناامید شویم.
- برگزیدن هدفى والا: انسانى که در زندگى هدفى متعالى داشته باشد هرگز ناامید نمیشود وتمام ناملایمات را تا رسیدن به هدف تحمل مى کند.
- تقویت محبت نسبت به پروردگار متعال: اگر انسان زمانى که در کوران حوادث قرار مى گیرد با خود بیندیشد که الان در آغوش خداى سبحان است و او براى ارتقاى درجات بنده اش این امتحان را در جلو راهش قرار داده، هرگز ناامید نمى شود، بلکه با عشق به تلاش و کوشش ادامه میدهد.
- دعا از مهم ترین سلاح هایى است که خداى غنى در اختیار ما قرار داده است «واعلم ان الذى بیده خزائن السموات والارض قد اذن لک فى الدعاء و تکفل لک بالاجابه و امرک ان تسأله لیعطیک... بدان خدایى که گنج هاى آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه ى درخواست داده و اجابت آن را به عهده گرفته است. تو را فرمان داده که از او بخواهى تا عطا کند، در خواست رحمت کنى تا ببخشاید...»
7- باید توجه داشته باشیم: همیشه آنچه که ما تشخیص مى دهیم درست نیست «عسى ان تکرهو شیئا و هو خیر لکم وعسى ان تحبوا شیئا و هو شرلکم والله یعلم وانتم لا تعلمون چه بسا شما چیزى را خوش نداشته باشید، حال آنکه خیر شما در آن است ویا چیزى را دوست داشته باشید، حال آنکه شر شما در آن است. وخدا مى داند و شما نمى دانید.»
8 پرسشگر عزیز، انجام راهکارهاى ذیل را براى ارتقاء روحیه امیدوارى در شما مفید مى دانیم:
1 سعى در درک صحیح از فلسفه زندگى و حیات این مقوله کمک خواهد کرد تا انسان، جایگاه خود را در هستى بشناسد و در پرتو آن، راه درست زندگى را بیابد. دسترسى به این نکته، بخش مهمى از نگرانى‏ها را برطرف خواهد ساخت. فراموش نکنید که زندگى فرصت خدایى شدن انسان است و خداى متعال تمام وسایل خدایى شدن را در اختیار بندگان قرار داده است و ایشان را به سوى آن هدایت کرده و اگر کمبودى مشاهده مى شود، ناشى از ناآگاهى ما است وگرنه بساط انس با خدا گسترده است. (در صورت تمایلتان، مى توانیم بیشتر در این مورد با شما سخن بگوییم)
2 ایمان به خدا و قدرت او و احاطه علمى او بر ما و توکل به خداوند در همه امور زندگى و اعتماد و اعتقاد به قضا و قدر الهى، امیدورارى را در شما تقویت خواهد کرد. «ومن یتوکل على الله فهو حسبه». 3
9 در روز، جایى هر چند اندک، براى ورزش و دیدار با فامیل، باز کنید. کار شناسان معتقدند افرادى که در معرض نگرانى قرار دارند باید به قدم زدن وبازى با بچه ها پردازند تا هورمون شادى در بدنشان بیشتر ترشح شود. همچنین معتقدند که تمرینات ورزشى با حالات روانى رابطه دارد زیرا این تمرینات باعث کم شدن سطح کورتیزول مى شود وسروتونین را که از آن به هورمون شادى تعبیر مى شود افزایش مى دهد.
4 گناه و معصیت و نافرمانى خداوند متعال از عوامل اصلى عدم موفقیت و استرس هاى روحى مومنین است. گناه یعنى خارج شدن از مسیر خداوند و خدایى شدن انسان. گناه به معناى برآشفتن و تیره ساختن درون و باطن است. روح آدمى با رسیدن به ساحل پاکى و اجتناب از گناهان، به قرار و آرامش مى‏رسد چون روح با طهارت، سنخیت دارد و با گناه ناسازگار است. از این رو، گناه قرار را از انسان مى‏گیرد. شرایط ذهنى گنهکار عبارت است: از داشتن روح تمرّد، طغیان، قانون‏شکنى و عدم اهتمام به حقوق خدا و خلق. چنین روحى جز با ترک گناه به آرامش دست نخواهد یافت.
5 همواره به آرمان‏هاى دست نیافتنى نیندیشید بلکه موفقیت‏هاى خود را نیز در نظر گیرید.
6 خواست‏ها و تمایلات خود را در سطح توانایى‏ها و «امکانات»، تنزل دهید.
7 نشاط خود را همواره حفظ کنید و هرگز خود را ضعیف به حساب نیاورید. با افراد شاد، خوشبین و امیدوار مجالست داشته باشید و از روحیه آنان الهام بگیرید.
8 به شدت از منفى گرایى و ناامیدى برحذر باشید و افراد منفى گرا و افکار منفى را از خود دور کنید. مثبت اندیشى را تمرین کنید و سعى کنید بیشتر نیمه پر لیوان را ببینید.
9 کتاب‏هایى را که در زمینه شادکامى، رمز موفقیت، راز موفقیت مردان بزرگ و... نوشته شده، با دقت بخوانید و به دستورات آنها عمل کنید و بدانید که ریشه شادکامى انسان خدا و نیرویى است که انسان از خدا مى گیرد. مومن هرگز ناامید و تلخ کام و خشک و سخت نیست. شاد و لطیف و امیدوار است.
10 مشکلات را عادى بدانید و به همان اندازه آنها را بپذیرید که کامیابى‏ها را پذیرا هستید.
11 براى رشد معنوى خود برنامه‏ریزى کنید. البته برنامه سنگین نریزید بلکه اندک ولى در اجراى آن مداومت و جدیت داشته باشید.
12 براى شرکت در فعالیت‏هاى فرهنگى هر قدر مى‏توانید تلاش کنید هر چند بسیار اندک و اگر اصلا نمى‏توانید در فرصت‏هاى دیگر این کار را انجام دهید.
13 همواره از خداوند در همه امور مدد جویید و نسبت به آنچه او مقدر مى‏فرماید راضى باشید. «واکثر الستعانه بالله یکفک ما اهمک یعنک علا ما ینزل بک ان شاء الله از خداوند فراوان یارى خواه که تو را در مشکلات کفایت مى کند ودر سختى هایى که بر تو فرود مى آید یارى ات مى دهد.»
10 با خدا انس بیشترى داشته باشید و با او درد دل کنید. شما مى توانید این ارتباط با خدا را حتى در حین راه رفتن، محیط کار و... داشته باشید. پیشنهاد مى‏شود که در اوقات فراغت، به تفصیل نعمت‏ها و الطاف الهى از قبیل اصل وجود، سلامتى، توفیق تحصیل و... هم‏چنین بلایایى را که خدا از شما دور کرده است، یادآور شوید و ضمن سپاسگزارى از او، قلب خویش را مالامال از محبت و عشق الهى کنید.
پرسشگر گرامى
بدان که زندگى میدان آزمایش بندگان خدا است. فقر، دارایى، پست و مقام، بیمارى و سلامتى، همه و همه براى ابتلاء و امتحان مومن است براى اینکه معلوم شود چقدر خودش را به خدا وابسته مى انگارد و به قدرت و حکمت و مصلحت خداوند باور دارد و حاضر است بنده خدا باشد و خود را در سایه یاد خدا فراموش کند و غرق در خدا شود. دنیا محل کشت است، نه دار راحتى و آسایش و آخرت محل برداشت است، نه جاى کشت
برایت آینده اى سرشار از موفقیت آرزومندیم.

آدرس آیات و روایات:
1 نهج البلاغه، نامه 31، بند 9
2 سوره زمر، آیه 63
3 سوره بقره، آیه. 4
143 سوره زمر، آیه. 5
62 سوره بلد، آیه 4
6 سوره عنکبوت، آیه 69
7 نهج البلاغه، نامه. 8
31 سوره بقره، آیه. 9
216 سوره طلاق، آیه 3
10 نهج البلاغه، نامه 34، بند 5

 برگرفته از نرم افزار پرسمان3

روزی به او گفتم:« چرا به زیارت قبر امام حسین(ع) نمی‌روی؟» گفت:« چون بدعت است و هر بدعتی موجب گمراهی است و گمراهی موجب دوزخ است.»

من چون این سخنان شنیدم از او روی برگردانیدم.

چون شب جمعه شد با خود گفتم. « صبح می‌روم و برخی از فضائل جناب امام حسین(ع) را برای همسایه‌ام بیان کنم، بلکه از خواب بیدار شود.»

وقتیکه به خانه او رفتم، گفتند، او شب به زیارت کربلا رفت. من نیز به سرعت هر چه تمامتر به کربلا رفتم. وقتی به آنجا رسیدم دیدم که او در رکوع و سجود است در حالی که اصلا از عبادات خسته نمی‌شود.

به او گفتم: « تو که می‌گفتی زیارت امام حسین(ع) بدعت است. چرا به زیارت آمده‌ای؟ گفت: عزیز من، آن وقت که این حرف را می‌گفتم، قائل به امامت حضرت نبودم؛ تا اینکه شب گذشته(شب جمعه) در خواب دیدم که حضرت پیامبر(ص) و امیر المؤمنین(ع) و جمعی از پیامبران و برخی از امامان معصوم علیهم السّلام به زیارت آن حضرت آمده‌اند و هودجی همراه ایشان بود.

پرسیدم که در این هودج کیست؟ گفتند: فاطمه زهرا(س) است که به زیارت فرزند خود امام حسین(ع) آمده است. من به نزدیک هودج رفتم، دیدم که از آن هودج، کاغذ پاره‌هایی می‌ریزد پرسیدم این رقعه‌ها چیست؟ گفتند: اینها برات آزادی از عذاب خدای تعالی می‌باشد برای زائران قبر امام حسین(ع) در شب جمعه.

در این زمان هاتفی آواز داد که: ما و شیعیان ما در بلندترین درجه از درجات بهشت هستیم. پرسیدم: این جماعت کیستند که به زیارت آمده‌اند؟

گفتند: حضرت پیغمبر(ص) با انبیاء و ائمه هدی. چون این واقعه را دیدم، برخواستم و به سرعت تمام به این محل آمدم و مشغول گریه وزاری و توبه شدم و با خود قرار گذاشتم که تا حیات من باقی باشد از این مکان شریف دوری نکنم.

سلیمان بن اعمش گوید: من نیز او را دعای خیر نمودم و چند روز با او به سر بردم؛ آنگاه از او مفارقت کرده، به منزل خود برگشتم.

( تحفه المجالس، ص 212)به نقل از نرم افزار هدایت در حکایت

مردى بر روى قبرى خیمه اى زد و نمى دانست در جائى که خیمه زده قبر است . پس شروع به قرآن خواندن نمود و سوره تبارک الّذى بیده الملک را شروع به تلاوت فرمود.
ناگهان صداى عجیبى شنید که ندا در داد این سوره مُنجیه یعنى نجات دهنده است . پس این جریان را به آقا رسول اکرم (ص) رساند. حضرت فرمود: در آنجائى که نشسته بودى قبر بود، وقتى این سوره را خواندى چون روى قبر او بود او را از عذاب رهانیدند.
و این سوره نجات دهنده است از عذاب قبر، یکى از چیزهائى که باعث نجات انسان است ، قرآن خواندن بر سر قبر على الخصوص سوره تبارک الّذى بِیَدِه الملک که میّت در حال عذاب را نجات مى دهد. و این دعا هم از حضرت رسول (ص) وارد گردیده که هر کس آن را بخواند حق تعالى عذاب قبر را از او بر مى دارد تا روزى که صور دمیده شود.
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَّمدٍ اَنْ لاتُعَذِّبَ هذَا اْلمَیِتَ

نام کتاب : زبده القصص
مؤ لف : على میرخلف زاده