إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمْ کُفَّارٌ فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِّلْءُ الْأَرْضِ ذَهَباً وَلَوِ افْتَدَى بِهِ أُولئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ وَمَا لَهُمْ مِّن نَّاصِرِینَ (آل عمران، 91)
همانا کسانى که کفر ورزیدند و در حال کفر (بدون توبه) مردند، اگر چه زمین را پر از طلا کرده و به عنوان فدیه و باز خرید (از عذاب) بدهند، هرگز از هیچ یک از آنان پذیرفته نمى شود. آنان را عذابى دردناک است و برایشان هیچ یاورى نیست.
دنیا و آخرت تفاوت هایى دارند، از جمله:
1. غم واندوه در دنیا از انسان به دیگران سرایت مى کند، ولى در آخرت چنین نیست.
2. در دنیا، انسان مى تواند با عذر یا کفّاره یا دروغ یا حیله یا توبه یا ناله مشکلش را حل کند، امّا در آخرت چنین نیست.
3. تلخى هاى دنیا قابل تخفیف است و اگر انسان با آن انس گرفت، از تلخى آن کاسته مى شود، ولى در آخرت چنین نیست.
پرتوى از نور، ص: 443
الف) آثار دنیایى:
1. زهد در دنیا
2. حرص در عمل صالح
3. پارسایى در دین
4. عبادت الهى که با شوق وافر همراه است
5. توبه قبل از مرگ
6. خلوت شب (سحرخیزى و شب زنده دارى)
7. ناامیدى از آنچه در دست مردم است
8. نگهدارى حریم دین خدا
9. بغض نسبت به دنیاى مذموم و اهل آن
10. بخشش و سخاوت.
ب) آثار اخروى:
1. دیوان عمل و کتاب عمل براى او گشوده نمى شود.
2. ترازوى عمل و میزانى براى او نصب نمى شود.
3. کتاب عملش به دست راستش داده مى شود.
4. برائت از آتش جهنم پاداش اوست.
5. سفیدرو نزد پروردگارش مى باشد.
6. از حلّه هاى بهشتى بر اندام او پوشانده مى شود.
7. شفیع واقع مى شود.
8. خداى سبحان با رحمت رحمانیه و رحیمیه به او مى نگرد.
9. از تاج هاى بهشت بر سر او گذاشته مى شود.
10. بدون حساب وارد بهشت مى شود.
سر سلوک ترجمه و شرح رسالة الولایة، ص: 310
امالى صدوق: بسندش در حدیث مناهى پیغمبر (ص) که فرمود: هر کسى در یک وجب زمین همسایهاش خیانت کند خدا آن را از عمق زمین هفتم طوق گردنش سازد تا با همان در روز قیامت خدا را ملاقات کند جز که توبه کند و برگردد.
((آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج2، ص: 110 ))
" مردى به نام" توبه" بود که غالبا به" محاسبه نفس" مى پرداخت، روزى گذشته عمر خود را محاسبه کرد، در حالى که شصت ساله بود، مجموعه ایام آن را حساب کرد 500/ 21 روز شد، گفت: اى واى بر من اگر در ازاى هر روز یک گناه بیشتر نکرده باشم بیش از بیست و یک هزار گناه کردهام، آیا مى خواهم خدا را با بیست و یک هزار گناه ملاقات کنم؟! در این هنگام صیحه اى زد و بر زمین افتاد و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
تفسیر نمونه ؛ ج24 ؛ ص465