الف) آثار دنیایى:
1. زهد در دنیا
2. حرص در عمل صالح
3. پارسایى در دین
4. عبادت الهى که با شوق وافر همراه است
5. توبه قبل از مرگ
6. خلوت شب (سحرخیزى و شب زنده دارى)
7. ناامیدى از آنچه در دست مردم است
8. نگهدارى حریم دین خدا
9. بغض نسبت به دنیاى مذموم و اهل آن
10. بخشش و سخاوت.
ب) آثار اخروى:
1. دیوان عمل و کتاب عمل براى او گشوده نمى شود.
2. ترازوى عمل و میزانى براى او نصب نمى شود.
3. کتاب عملش به دست راستش داده مى شود.
4. برائت از آتش جهنم پاداش اوست.
5. سفیدرو نزد پروردگارش مى باشد.
6. از حلّه هاى بهشتى بر اندام او پوشانده مى شود.
7. شفیع واقع مى شود.
8. خداى سبحان با رحمت رحمانیه و رحیمیه به او مى نگرد.
9. از تاج هاى بهشت بر سر او گذاشته مى شود.
10. بدون حساب وارد بهشت مى شود.
سر سلوک ترجمه و شرح رسالة الولایة، ص: 310
زنى هر سال پسرى به دنیا مى آورد، اما آنها بیش از شش ماه عمر نمى کردند.
او همواره ناله و گریه سر مى داد که اى خدا، نه ماه بار دارم و سه ماه شادمان، اما این شادکامى حتى از عمر رنگین کمان نیز کمتر است!
براى نجات از این مشکل نزد مردان خدا مى رفت و از این مصیبت شکوه و ناله مى کرد.
سرانجام شبى در عالم رؤیا باغى سرسبز و باطراوت مى بیند و مشاهده مى کند که بر سر کاخ این باغ نام وى را نوشته اند.
در این هنگام صداى فرشتگان را مى شنود که به او مى گفتند: این نعیم ملکوتى به کسى تعلّق دارد که در جانبازى در راه حق از راه صداقت منحرف نشود.
چون تو در عبادت سستى نشان دادى از این رو خداوند آن مصیبت ها را به تو داد تا از این طریق متوجه پروردگار بزرگ شوى.
بشنو از نى (شرحى بر حکایتهاى مثنوى)، ج2، ص: 203