طبق آنچه تاریخ نویسان نگاشته اند:
یکى از پیش خدمتان امام حسین علیه السّلام خلافى مرتکب شد که مستحقّ عقوبت و تاءدیب گشت .
به همین جهت ، حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السّلام دستور داد تا نامبرده تاءدیب و تنبیه شود.
ولیکن پیش از آن که غلام مجازات شود، خود را به مولایش امام حسین علیه السّلام رساند و عرضه داشت :
اى سرورم ! خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است : (وَالْکاظِمینَ الْغَیْظَ) .
پس حضرت با مشاهده حالت او؛ و شنیدن این آیه مبارکه قرآن تبسّمى نمود و فرمود:
او را رها سازید، من خشم خود را فرو نشاندم .
آن گاه پیش خدمت گفت : (وَالْعافینَ عَنِ النّاسِ) .
امام حسین علیه السّلام با شنیدن این قطعه از آیه شریفه ، خطاب به غلام کرد و اظهار داشت :
از تو گذشتم و تو را مورد عفو و بخشش خود قرار دادم .
در این هنگام ، غلام کرامت و بخششى بیش از این تقاضا کرد و اظهار داشت :
(وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ) یعنى ؛ خداوند متعال نیکوکاران و کرامت کنندگان را دوست دارد.
حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السّلام با دیدن حالت غلام و تلاوت آخرین قسمت آیه مبارکه قرآن ،
فرمود: همانا من تو را به جهت خوشنودى و رضایت خداوند متعال آزاد کردم .
و پس از آن دستور داد تا همچنین هدیه اى مناسب ، که رفع مشکل و نیاز غلام کند به وى عطاء گردد.
حیاة الا مام الحسین علیه السّلام : ج 1، ص 124، بحارالا نوار: ج 44، ص 195، حلیة الا برار: ج 3، ص 183، ج 4.
امام سجاد علیه السلام ... فرمود:....
... و اما حق طرفى که بر علیه تو ادعایى نموده است این است که
اگر ادعاى او حق است
تو خود نیز باید به نفع او و بر علیه خودت شاهد او باشى
و به او ستم نکنى
و حق او را به طور کامل به او بدهى
و اگر ادعاى او باطل است با او مدارا کنى
و در مورد او جز مدارا کار دیگرى نکنى
و پروردگارت را به خشم نیاورى
و هیچ نیرویى جز به نیروى الهى نیست .
نام کتاب : جهاد با نفس نام مؤ لف : شیخ حر عاملى قدس سره مترجم : على افراسیابى.
امام صادق علیه السلام به شخصى پیرامون مفاسد آخر الزمان و علامات آن در ضمن حدیثى به این مضمون فرمود:
... و آن هنگام که دیدى عقوق والدین گسترش پیدا کرد.
و والدین کم ارزش و سبک شمرده شدند.
و آنها- در نزد فرزندانشان- از بدترین مردم بشمار مى آیند.
و فرزندان خوشحال مى شوند از اینکه به والدین آنها تهمت زده شود.
و آنگاه که دیدى فرزند به پدر خود افترا بسته و به او تهمت مى زند.
و آنگاه که دیدى فرزندان علیه والدین خود دعا نموده و آنها را نفرین مى کنند.
و آنگاه که دیدى فرزندان از مرگ والدین خود مسرور و خوشحال مى شوند.
... در این هنگام برحذر باش. و نجات را از خداى متعال طلب نما.
و بدانکه مردم- در این هنگام- در معرض خشم و غضب خدا قرار دارند ...
کتاب فرزندان رحمت شده و فرزندان نفرین شده، ص: 267
ابى حمزه ثمالى گوید:
شنیدم امام زین العابدین (ع) می فرمود:
هیچ قدمى بسوى خداوند از دو قدم محبوبتر نیست،
قدمى که مؤمن براى صف بستن در جهاد بر می دارد
و قدمى که براى آشتى با خویشاوند بر می دارد،
و هیچ جرعه اى نزد خدا محبوبتر از دو جرعه نیست،
یکى جرعه خشمى که مؤمن با بردبارى فرو می برد
و دیگر شربت مصیبتى که مؤمن با شکیبائى بنوشد
و هیچ قطره اى نزد خداوند محبوبتر از دو قطره نیست،
یکى قطره خونى که در راه خدا ریخته شود
و دیگر اشکى که در تاریکى شب فقط براى خدا از چشم بنده جارى شود.
الخصال / ترجمه فهرى، ج1، ص: 59
امام صادق (ع) فرمود:
شش وبال گردنگیر شخص زناکار است
سه در دنیا و سه در آخرت آنچه در دنیا است این است که :
چهره را بى نور کند
و تنگدستى آورد
و شخص را زودتر نابود سازد
و آنچه در آخرت است:
خشم پروردگار جل جلاله
و سختگیرى در حساب
و جاوید ماندن در آتش.
الخصال / ترجمه فهرى، ج1، ص: 358
عبد اللَّه بن سنان از امام صادق (ع) نقل مى کند که فرمود:
سه چیز است که در هر کس باشد، خداوند او را با حور العین تزویج مى کند، بدان گونه که دلخواه اوست:
فرو خوردن خشم
و صبر بر شمشیرها براى خدا
و مردى که بر مال حرامى دست یابد ولى به خاطر خدا آن را رها کند.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 137
انس بن محمد ابو مالک از پدرش از امام صادق (ع) و او از پدرانش از على بن ابى طالب (ع) نقل مى کند که؛
پیامبر خدا (ص) در وصیت خود به او، فرمود:
یا على، هفت چیز است که هر کس آنها را داشته باشد حقیقت ایمان او کامل مى گردد
و درهاى بهشت به روى او باز مى شود:
کسى که وضوى کامل بگیرد
و نمازش را نیکو بخواند
و زکات مالش را بدهد
و خشم خود را فرو برد
و زبانش را زندانى کند
و از گناهانش طلب آمرزش کند
و در باره اهل بیت پیامبرش حق خیرخواهى را ادا کند.
الخصال / ترجمه جعفرى، ج2، ص: 13
