أَکثَرُ الخَیرِ فِى النِّساءِ؛
بیشترین خیر و برکت در زنان است.
من لایحضره الفقیه، ج3، ص385، ح4352
----------------------------------------------
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَلمَرأَةُ الصّالِحَةُ أَحَدُ الکاسِبَینِ؛
زن شایسته یکى از دو عامل پیشرفت خانواده است.
بحارالأنوار، ج103، ص238، ح39
----------------------------------------------
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
وَنِساءٌ کاسیاتٌ عاریاتٌ مُمیلاتٌ مائِلاتٌ رُؤُوسُهُنَّ کَأَسنِمَةِ البُختِ المائِلَةِ لایَدخُلنَ الجَنَّةَ وَلایَجِدنَ ریحَها وَإنَّ رِیحَها لَیُوجَدُ مِن مَسیرَةِ کَذا وَکَذا؛
(در آینده) زنانى پیدا مى شوند
که در عین پوشیدگى برهنه اند
(لباس هاى بدن نما و جوراب هاى نازک مى پوشند)
هوسباز و دلفریب مى باشند،
موهاى خود را طورى آرایش مى کنند که مانند کوهان شتر جلوه مى کند.
اینان داخل بهشت نمى شوند و حتى بوى آن را استشمام نمى کنند،
با این که بوى بهشت از راه بسیار دور شنیده مى شود.
صحیح مسلم، ج3، ص1680، ح2128
----------------------------------------------
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
إِنَّ خَیرَ نِسائِکُمُ الوَلُودُ الوَدُودُ لعَفیفَةُ، العَزیزَةُ فى أَهلِهَا، الذَّلیلَةُ مَعَ بَعلِهَا، المُتَبَرِّجَةُ مَعَ زَوجِها، الحِصانُ عَلى غَیرِهِ الَّتى تَسمَعُ قَولَهُ وَتُطیعُ أَمرَهُ... ؛
بهترین زنانتان، آن زن زایا، بسیار مهربان و پاکدامن است
که براى شوهرش خودآرایى مى کند
و از غیر او خود را محفوظ نگه مى دارد،
حرف شوهرش را مى شنود و فرمان او را اطاعت مى کند... .
حضرت باقر (ع) در مورد آیه: أُوْلئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا « فرقان: آیه 76?»
فرمود : منظور از غرفه بهشت است.
به بهشت می رسند بواسطه صبرى که بر فتنه هاى دنیا می کنند.
بحارالانوار جلد 17 ( جلد 2 ) صفحه 165
*********احادیث درباره ی صبر***********
حضرت باقر (ع) در مورد آیه: وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِیراً « الدهر: آیه 13?»
پاداش خداوند به آنها در مقابل صبرشان بهشت و حریر است.
فرمود:
بواسطه صبرى که بر فقر و گرفتاریهاى دنیا کردند.
بحارالانوار جلد 17 ( جلد 2 ) صفحه 166
امام صادق(ع): همانا مومن گناهی می کند و پس از بیست سال به یادش می آید. پس، از خدا راجع به آن گناه آمرزش می خواهد و خداوند بیامرزدش و هر آینه این امر توفیقی از جانب خدا برای اوست که او را مورد لطف و بخشش خویش قرار دهد. و همانا کافر گناهی می کند و همان ساعت آنرا فراموش می کند. اصول کافی جلد 4 صفحه 172
*************احادیث درباره توبه**************
امام باقر(ع): به محمدبن مسلم فرمودند: ای محمّد گناهان مومن که از آن توبه کرده، آمرزیده شده است و باید برای آینده اش پس از توبه کار نیک کند. من گفتم اگر پس از توبه و استغفار از گناهان باز گناه کرد و باز توبه نمود؟ در پاسخ فرمودند: ای محمدبن مسلم تو پنداری که بنده مومن از گناه خویش پشیمان گردد و از آن آمرزش خواهد و توبه کند. سپس خدا توبه اش را نپذیرد گفتم: چند بار این کار را کرده و از خدا آمرزش خواسته. فرمود: هر قدر مومن از آمرزش خواهی به خدا رو کند ، و توبه کند خدا هم همان مقدار به آمرزش او باز می گردد هر چند دفعاتش فراوان باشد به راستی که خداوند زیاد آمرزنده و مهربان است و توبه را می پذیرد و از بد کرداریها می گذرد. مبادا تو مومنین را از رحمت خدا نا امید سازی.
اصول کافی جلد 2 صفحه 432
قالَ الإمام الجواد - علیه السلام - : ثَلاثُ خِصال تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّةُ: الاْنْصافُ فِی الْمُعاشَرَةِ، وَ الْمُواساةُ فِی الشِّدِّةِ، وَ الاْنْطِواعُ وَ الرُّجُوعُ إلی قَلْب سَلیم.
«کشف الغمّه، ج 2، ص 349»
امام جواد - علیه السلام - فرمود:
سه خصلت جلب محبّت می کند:
انصاف در معاشرت با مردم،
همدردی در مشکلات آن ها،
همراه و همدم شدن با معنویات.
***********احادیث امام جواد (ع)***********
قالَ الإمام الجواد - علیه السلام - : التَّوْبَةُ عَلی أرْبَع دَعائِم: نَدَمٌ بِالْقَلْبِ، وَاسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ، وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِحِ، وَ عَزْمٌ أنْ لایَعُودَ.
«ارشاد القلوب دیلمی، ص 160»
امام جواد - علیه السلام - فرمود:
شرایط پذیرش توبه چهار چیز است:
پشیمانی قلبی،
استغفار با زبان،
جبران کردن گناه ـ نسبت به همان گناه حقّ الله و یا حقّ النّاس ـ،
تصمیم جدّی بر این که دیگر مرتکب آن گناه نشود.
روایت اول:
(امام پنجم مى فرماید:
چون چشم رسول خد (صلى الله علیه و آله و سلم ) به ماه رمضان مى افتاد
رو به قبله مى کرد و مى فرمود:
خدایا آن را نو کن بر ما،
به امنیت و ایمان و تندرستى و مسلمانى و عافیت
و سراپا، و روزى فراوان، و دفع بیمارى و تلاوت قرآن، و کمک بر نماز و روزه،
خدایا ما را براى ماه رمضان سالم دار،
و آن را براى ما سلامت دار،
و از ما دریافت کن
تا ماه رمضان بگذرد ما را آمرزیده باشى .
سپس رو به مردم مى کرد و مى فرمود: اى گروه مردم مسلمان ، چون ماه نو رمضان برآید شیاطین متمرد دربند شوند، و درهاى آسمان و درهاى بهشت و درهاى رحمت گشوده گردند، و درهاى دوزخ بسته شوند، و دعا مستجاب گردد. و براى خداى عزوجل نزد هر افطارى آزادشدگانى باشند که آنها را از دوزخ آزاد کند، و هر شب منادى فریاد زند: آیا درخواست کننده اى هست ؟ آیا آمرزش جویى هست ؟ خدایا بر هر خرج کننده اى عوض بده ، و به هر امساک کننده اى تلف بده، تا چون هلال شوال بر آید، فریاد شود به مؤمنان: که فردا براى جایزه هاى خود حاضر باشید، که فردا روز جایزه است ، سپس امام پنجم فرمود: هان بدان خدایى که جانم به دست او است این جایزه پول طلا و نقره نیست .)(1)
احادیثی گهربار از ائمه درباره شوخ طبعی
حدیث (1) امام باقر علیه السلام :
إِنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ؛
خداوند عزوجل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند به شرط آن که ناسزا نگوید.
کافى، ج2، ص663، ح4
----------------------------------
حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
إِنّى أَمزَحُ وَلا أَقولُ إِلاّ حَقّا؛
من شوخى مى کنم، اما جز حق نمى گویم.
شرح نهج البلاغه، ج6، ص330
بازدید امروز: 72
بازدید دیروز: 134
کل بازدیدها: 791766