1
امام صـادق علیه السلام فرمود:
خواب، آرام بخش جسم است،
سخن گفتن آسایش روح است
و سکوت، سبب راحتى عقل است.
2
على علیه السلام فرمود:
دلها را حالتِ خواستن و ناخواستن
و روى آوردن و پشت کردن است.
از راه خواسته ها و تمایلات،
سراغ قلبها بروید.
3
على علیه السلام فرمود:
حـریـص،
گرفـتار و اسیرخوارى و ذلّتى است که
اسارت و بند او هرگز باز نمى شود.
4
على علیه السلام فرمود:
خشم،
صاحب خود را به پستى و هلاکت مى اندازد
و عیبهاى او را آشکار مى سازد.
5
امام صادق علیه السلام فرمود:
هرگز بدنى از آنچه که «نیّت» و انگیزه نسبت به آن قوى باشد،
ضعیف و ناتوان نمى شود.
6
على علیه السلام فرمود :
اگر حلیم و بردبار نیستى، خود را به بردبارى و حلیمى بزن،
چرا که هیچ کس خود را شبیه قومى نمى سازد،
مگر اینکه امید است از آنان باشند .
7
على علیه السلام فرمود:
اندوه، بدن را ذوب و آب مى کند .
8
على علیه السلام فرمود:
کسى که به چیزى عشق ورزد،
آن عشق،
چشمش را نابینا و دلش را بیمار مى سازد،
آنگاه با چشمى ناسالم نگاه مى کند و با گوشى ناشـنوا گوش مى دهـد.
9
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
آن مقدار خشوع جسم و بدن،
که زیادتر از خشوع قلبى باشد،
نزد ما «نفاق» و دورویى است .
10
امام صـادق علیه السلام فرمود:
خداوند دانست که براى مؤمن، «گناه» بهتر از «عُجب» و خودپسندى است
و اگر چنین نبود، خداوند هرگز مؤمنى را به گناه مبتلا نمى کرد.
11
امام صـادق علیه السلام فرمود:
مؤمن، از پاره هاى فولاد، استوارتر و محکم تر است.
آهن هرگاه در کوره آتش رود، نرم مى شود؛
امّا مؤمن اگر کشته شود و زنده گردد، سپس دوباره کشته شود،
دلش هرگز دگرگونى نمى یابد .
12
على علیه السلام لباس وصله دارى پوشیده بود.
وقتى از آن حضرت در این باره سؤال کردند، فرمود:
لباس پست و پایین، موجب خشوع قلب مى گردد .
13
امام على علیه السلام فرمود:
اشک چشم، جز بخاطر قساوت دلها نمى خشکد
و دلها جز بخاطر زیادى گناهان، مبتلا به قساوت نمى شود .
14
امیرمـؤمنان علیه السلام فرمود:
درکها و فهم ها، پیشواى اندیشه هاست، اندیشه ها، امامِ دلهاست،
دلها ائمّه حواس است و حواس، پیشواى اعضا و اندام است .
15
حضرت صادق علیه السلام فرمود:
هیچ کس تکبّر و قدرت نمایى نمى ورزد،
مگر بخاطر ذلّتى که در درون خویش مى یابد و احساس مى کند.
16
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
حیات دل با مرگ نفْس است
و رسیدن به استوارى و استقامت، در سایه زنده دلى فراهم مى شود.
17
على علیه السلام فرمود:
هرگاه از کارى هراس و بیم داشتى،
خود را در آغوش همان کار بیفکن،
چرا که سختى پرهیز و هراس،
بزرگتر از خود آن چیزى است که از آن مى ترسى .
18
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
«طعام»، قُوت و غذاى جسم است، و «اطعام» غذاى روح است.
19
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
گریه مؤمن از قلب اوست، و گریه منافق از سر او
20
على علیه السلام فرمود:
هرگز کسى چیزى را در دل پنهان نمى کند،
مگر آنکه از لغزشها و پَرِشهاى زبانى اش
و نیز از دگرگونیهاى چهره اش آشـکار مى شود .
21
از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت است که:
افراد عیب دار، دوست دارند تا عیوب مردم را پخش کنند،
تا بهانه اى براى معایب خویش فـراهم آید.
22
عـلى علیه السلام فرمود:
آبروى تو جامد است و درخواست، آن را قطره قطره مى ریزد.
پس ببین که آبروى خویش را نزد چه کسى فرو مى چکانى؟
23
على علیه السلام فرمود:
از کشمکش وجدال وخصومت بپرهیزید،
که اینها دلها را نسبت به برادران، بیمار مى سازد
و بر شاخه جدال و دشمنى، نفاق مى رویَد.
24
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
«هدیه»، دوستى مى آورد و رابطه برادرى را استوار مى کند و کینه را مى زداید، هدیه به یکدیگر بدهید تا محبّت بیابید.
25
امام صادق علیه السلام فرمود:
هرگاه کسى را دوست داشتى به او خبر بده، چرا که این کار، دوستى میان شما را استوارتر مـى سازد .
26
على علیه السلام فرمود:
نصیحت کردن تو (دیگرى را) در حضور جمع،
خُرد کردن و کوبیدنِ شخصیّت طرف است.
27
على علیه السلام فرمود:
آنکس که گمان خود را نیکو نسازد (و بدبین باشد)
از هر کسى وحشت مى کند.
28
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
بدحال ترین مردم کسى است که بخاطر بدگمانى اش،
به هیچ کس اطمینان نمى کند،
در نتیجه بخاطر بدرفتارى اش کسى براى او نمى ماند.
29
امام صادق علیه السلام فرمود:
مجادله مکن، که شخصیّت و عظمتت مى رود،
و شوخى مکن، که بر تو گستاخ مى شوند.
30
امیرمؤمنان علیه السلام فرمود:
معاشـرت، خصلتها و اخلاق پنهان را آشکار مى سازد.
31
امیرمؤمنان علیه السلام فرمود:
در شگفتم از کسى که گمشده خود را مى جوید،
در حالى که «خود» را گـم کرده و در پى یـافتن آن نیست!
32
على علیه السلام فرمود:
ناتوان ترین مردم، کسى است که از «دوست یابى» ناتوان باشد.
و عاجزتر از او کسى است که برادران و دوستان خود را نتواند نگهدارد.
33
امام صـادق علیه السلام فرمـود:
هرکس بداخلاق باشد، خودش را شکنجه و آزار مى دهد.
34
امام صادق علیه السلام فرمود:
کسانى را که دوست خودت مى پندارى، اگر آنان را امتحان کنى،
خواهى یافت که بر چند طبقه و گروهند:
گروهى همچون شیرند، پر خوراک و حمله آور،
گروهى چون گرگند، در زیان رسانى و درندگى،
گروهى همچون سگند، در دُم جنباندن و چاپلوسى،
گروهى مانند روباهند، در نیرنگ و دله دزدى.
چهره ها مختلف است، ولى کارشان یکى است.
35
على علیه السلام فرمود:
تندرستى، از کمبود (یا نبودن) حسد به دست مى آید.
36
امام صادق علیه السلام فرمود:
هرگاه بدن، لباس نرم بپوشد، طغیان مى کند!
37
على علیه السلام فرمود:
تکبّر ورزیدن تو در دوران ریاست و سرپرستى،
موجب ذلّت در ایّام برکنارى است.
38
على علیه السلام فرمود:
ریاکار را سه نشانه است:
هرگاه مردم را ببیند، با نشاط و تحرّک مى شود،
هرگاه تنهاست، سست و بى حال است،
و دوست دارد در همه کارهایش او را تعریف کنند.
39
صالح بن حکم گوید:
شنیدم مردى از امام صادق علیه السلام مى پرسید:
گاهى مردى به من مى گوید: دوستت دارم.
از کجا بدانم که (راست مى گوید و) دوستم دارد؟
حضرت فرمود:
قلب خودت را بیازماى،
پس اگر تو او را دوست دارى،
بدان که او نیز تو را دوست دارد .
40
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
روحها، لشکریانى آراسته اند.
روحهایى که همدیگر را بشناسند با هم الفت مى یابند
و آنها که یکدیگر را نشناسند، اختلاف پیدا مى کنند.
به نقل از: http://www.hadithlib.com
بازدید امروز: 287
بازدید دیروز: 43
کل بازدیدها: 806470