صراط مستقیم

وفادارى‏
على علیه السلام فرمود:
دوست واقعى نیست مگر این که در سه وقت برادر خود را حفظ کند و او را از یاد نبرد، در گرفتارى‏ اش، پشت سرش و پس از مردنش. صفوان ابن یحیى، عبدالله بن جندب و على بن نعمان که از اصحاب خوب امام صادق علیه السلام، امام کاظم و امام رضا علیه السلام بودند، سالى به مکه مشرف شدند.
آنان در مسجدالحرام، کنار کعبه مشغول صحبت بودند.
گفتند: ما که در دنیا این قدر رفیق و همدم یکدیگریم، چرا وقتى مردیم یارى‏ مان تمام شود؟! بیایید با هم عهدى کنیم که اگر هرکدام از ما مردیم، اعمال و عبادت‏هاى ما را که در زمان حیات انجام مى‏ دادیم، فردى که ماند انجام دهد.
اندکى بعد از این معاهده، دو تن از آن‏ها (عبدالله بن جندب و على ابن نعمان) به رحمت خدا واصل شدند ولى صفوان ابن یحیى باقى ماند. او شبانه روز 153 رکعت نماز واجب و نافله به نیت خود و آنان به جا مى ‏آورد. و در سال، 3 ماه روزه مى‏ گرفت. ماه رمضان براى خودش و رجب و شعبان براى دو رفیقش و سالى 3 مرتبه خمس و زکات مى‏ داد.
                        راه و رسم دوستى، ص: 35