در قندهار شخصی از نیکان بنام محب علی مشهور بود و محبت حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام تمام دل او را احاطه کرده و بدرجه عشق به آن بزرگوار رسیده بود بطوریکه هرگاه به او می گفتند محب علی « بیدار علی باش» از حال طبیعی خارج می شد و بی اختیار اشکش جاری می گردید و چون از دنیا رفت در غسال خانه غسلش می دادند. رفقایش گریه می کردند رفیقی در آنحال او را صدا زد و گفت محب علی « بیدار علی باش» ناگاه دست راستش بلند شد و آرام، آرام بر سینه خود گذاشت چون این موضوع فاش شد شیعیان قندهار دسته دسته برای تماشا آمدند و چون آن منظره را می دیدند همه از روی شوق گریان می شدند و تا آخر غسل دادن همینطور دستش روی سینه اش بود.
گر نام تو بر سرم بگویند فریاد برآید از روانم
(برگرفته از نرم افزار هدایت در حکایت)
تاریخ : جمعه 92/9/29 | 9:41 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()
آخرین مطالب
جستجو
آرشیو مطالب
امکانات وب
بازدید امروز: 230
بازدید دیروز: 72
کل بازدیدها: 807014