شخصی از انصار (مسلمین مدینه)
به حضور امام حسین (ع) برای درخواست کمک مالی آمد و تقاضای کمک کرد.
امام حسین (ع) فرمود:
ای برادر انصاری آبرو و شخصیت خود را از سؤ ال رودررو، حفظ کن ،
درخواست خود را در نامه ای بنویس ،
که من به خواست خدا آنچه را که موجب شادی تو است انجام خواهم داد.
مرد انصاری در نامه ای نوشت :
ای حسین (ع) پانصد دینار به فلانی بدهکارم ،
و اصرار می کند که طلبش را بپردازم ،
با او صحبت کن تا وقتی که پولدار شدم ، صبر کند.
وقتی امام حسین (ع) نامه او را خواند،
به منزل تشریف برد و کیسه ای حاوی هزار دینار آورد
و به آن مرد انصاری داد و فرمود:
با پانصد دینار، بدهی خود را بپرداز
و با پانصد دینار دیگر، زندگی خود را سروسامان بده ،
و حاجت خود را جز نزد سه نفر نگو:
1- دیندار 2- جوانمرد 3- صاحب اصالت خانوادگی
چرا که در مورد آدم دیندار، دین ، نگهدار او است (و مانع آنست که آبروی تو را ببرد)
و در مورد جوانمرد، او بخاطر جوانمردی ، حیا و شرم می کند،
و در مورد کسی که اصالت خانوادگی دارد، او بخاطر نیازت ، آبروی تو را نمی ریزد،
بلکه شخصیت تو را حفظ می کند و بدون برآوردن حاجتت ، رد نمی شود.
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی
بازدید امروز: 96
بازدید دیروز: 38
کل بازدیدها: 808081