صراط مستقیم

دعا همان عبادت و مغز آن است الدعاء مخ العباده و آثار آن نیز همان آثار عبادت است.

بعضى از این آثار عبارت است از:

1- دعا روح استکبار و تکبر را مى‏ میراند 

2 - دعا استقلال نبخشیدن به اسباب عادى و التفات به مسبّب الاسباب است 

3- دعا و اعتقاد به آن، انسان را براى وصول به نتیجه امیدوار مى ‏سازد 

4- دعا، روح را تقویت و عزم را جزم مى ‏کند 

5- دعا آرامش‏ بخش مى‏ باشد 

6- در روایتى، دعا جزء قدر الهى و در سلسله اسباب وجودى تحقق یک چیز دانسته شده است از این رو چه بسا سرنوشت زندگى را رقم مى ‏زند.( (ر. ک: تفسیرالمیزان، ج 2، ص 41، آیه 186 بقره) ). این روایت نکته مهمى را به ما مى فهماند که دعا یک تلقین صرف نیست که با این تلقین، دعاکننده فقط نسبت به وصول نتیجه امیدوار شود، یا فقط یک آرامش توهّمى بگیرد بلکه تلقین واقعیتى است که مشکلات شدید را حل نموده و از اسباب عادى و طبیعى قوى‏تر عمل مى‏ کند. کسانى که خود این را تجربه کرده یا تجربه دیگران را دیده‏ اند، دعا را تلقین بى‏واقعیت نمى ‏بینند. گرچه خاصیت آن تلقینى را هم که روان‏شناسان در بعضى از مشکلات روانى سفارش کرده ‏اند دارا مى ‏باشد..

7- دعا انسان را با زمزمه‏ هاى اهل دل، مأنوس مى‏ کند و کم کم انسان را به سمت اهداف متعالى، سوق مى‏ دهد. 

(برگرفته  از نرم افزار پرسمان3)