ابو بصیر روایت مى کند که: روزى به امام باقر گفتم: آیا شما ذریّه رسول خدا- صلّى اللَّه علیه و آله- هستید؟
فرمود: آرى.
گفتم: رسول خدا- صلّى اللَّه علیه و آله- وارث همه انبیا بوده است؟
فرمود: آرى، وارث همه علوم آنها بوده است.
پرسید: آیا شما نیز تمام علوم رسول خدا- صلّى اللَّه علیه و آله- را به ارث برده اید؟
فرمود: آرى.
گفتم: شما مى توانید مرده را زنده کنید و کور مادرزاد و مبتلا به مرض پیسى را معالجه نمایید؟ و به آنچه مردم مىخورند و در خانه هایشان ذخیره مى کنند خبر دهید؟
فرمود: آرى، به اذن خدا.
سپس فرمود: اى ابا محمّد! پیش بیا. نزدیکش رفتم. پس آن حضرت دست به چهره و دیده من مالید. ناگاه من دشت، کوه، آسمان و زمین را دیدم. سپس بار دیگر دست بر صورت من کشید و به حالت اول برگشتم (مثل گذشته نابینا شدم).
آنگاه فرمود: مى خواهى که این چنین باشى و در روز قیامت چون مردم، حساب تو با خدا باشد، یا آنکه نابینا باشى و بىحساب به بهشت بروى؟
گفتم: مى خواهم مثل اول باشم؛ زیرا بهشت را بیشتر دوست می دارم.
جلوه هاى اعجاز معصومین علیهم السلام ؛ ص214
بازدید امروز: 4
بازدید دیروز: 19
کل بازدیدها: 812628