پيام

هماي سعادت
96/9/16

+ [تلگرام] دوستي مي گفت : در يکي از روزهاي زمستان، از منزل خود به سوي محل کارم که دور بود خارج شدم . برف بود ، وسيله اي نبود که سوار شوم ؛ براي اينکه دستهايم گرم شود ، آنها را در جيب گذاشتم. يک دانه تخم آفتابگردان از جيبم پيدا کردم ، آنرا بيرون آورده و با دندان شکستم . ناگهان بذر وسط آن بيرون پريد و بر روي برفها افتاد . ناخواسته خم شدم که آنرا بردارم؛ پرنده اي بلافاصله آمد و آنرا به منقار گرفت و پريد. دوستم مي گفت : به نظر تو چه درسي در آن است؟ من گفتم : رزق ما آن نيست که در دست ماست؛ بلکه آن است که در دست خداست. اين حکايت زندگي و دنياي ماست که به آنچه در جيب و در دست و جلوي چشم ماست دلخوشيم و خيال مي کنيم که همه اش رزق و روزي ماست و همين که مي خواهيم آن را در دهانمان بگذاريم و لذتش راببريم از ما مي گيرند و به کسي ديگر مي دهند. همه چيـــــــــز خواستني است اگــر بخواهي به سويت مي آيــد ... و من جمله: حضرت بقيـــــة الله في ارضــه(عج) #تعجيل_در_فرج_مولايمان_صلوات @m313serat

عارفانه هاي يک دوست 96/9/17