پيام
+
[تلگرام]
ألسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الَّذي سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ..
مقتل امام حسين عليه السلام
گزارشي از حضور اميرالمومنين علي عليه السلام در کربلا
… عن رجل من بني ضبّه :
شَهِدتُ عَلِيّا عليه السلام حينَ نَزَلَ کَربَلاءَ ، فَانطَلَقَ فَقامَ ناحِيَهً ، فَأَومَأَ بِيَدِهِ، فَقالَ: مُناخُ رِکابِهِم أمامَهُ ، ومَوضِعُ رِحالِهِم عَن يَسارِهِ ، فَضَرَبَ بِيَدَيهِ الأَرضَ ، فَأَخَذَ مِنَ الأَرضِ قَبضَهً ، فَشَمَّها فَقالَ : واحَبَّذَا الدِّماءُ يُسفَکُ فيهِ .ثُمَّ جاءَ الحُسَينُ عليه السلام فَنَزَلَ کَربَلاءَ .
قالَ الضَّبِّيُّ : فَکُنتُ فِي الخَيلِ الَّتي بَعَثَهَا ابنُ زِيادٍ إلَى الحُسَينِ عليه السلام ؛ فَلَمّا قَدِمتُ فَکَأَنَّما نَظَرتُ إلى مَقامِ عَلِيٍّ عليه السلام وإشارَتِهِ بِيَدِهِ ، فَقَلَبتُ فَرَسي، ثُمَّ انصَرَفتُ إلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام فَسَلَّمتُ عَلَيهِ ، وقُلتُ لَهُ : إنَّ أباکَ کانَ أعلَمَ النّاسِ ، وإنّي شَهِدتُهُ في زَمَنِ کَذا وکَذا قالَ : کَذا وکَذا ، وإنَّکَ ـ وَاللّه ِ ـ لَمَقتولٌ السّاعَهَ . قالَ : فَما تُريدُ أن تَصنَعَ أنتَ ؟ أتَلحَقُ بِنا ، أم تَلحَقُ بِأَهلِکَ ؟ قُلتُ : وَاللّه ِ ، إنَّ عَلَيَّ لَدَينا ، وإنَّ لي لَعِيالاً ، وما أظُنُّ إلّا سَأَلحَقُ بِأَهلي .
قالَ : أمّا لا ، فَخُذ مِن هذَا المالِ حاجَتَکَ ـ وإذا مالٌ مَوضوعٌ بَينَ يَدَيهِ ـ قَبلَ أن يَحرُمَ عَلَيکَ ، ثُمَّ النَّجاءَ ، فَوَاللّه ِ ، لا يَسمَعُ الدّاعِيَهَ أحَدٌ ولا يَرَى البارِقَهَأحَدٌ ولا يُعينُنا ، إلّا کانَ مَلعونا عَلى لِسانِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله .
قالَ : قُلتُ : وَاللّه ، لا أجمَعُ اليَومَ أمرَينِ : آخُذُ مالَکَ ، وأخذُلُکَ . فَانصَرَفَ وتَرَکَهُ .
ترجمه
ابن حجر عسقلاني در المطالب العاليه ج ص 32 ح 17 .مي‌نويسد: مردى از قبيله بنى ضَبّه گفت: هنگامى که على عليه السلام در کربلا فرود آمد، من حاضر بودم. ايشان رفت و در کنارى ايستاد و با دستش اشاره کرد و فرمود: «آنجا جايگاه فرود آمدن مَرکب هايشان و سمت چپ، جاى بار و بُنه شان است». سپس با دستانش به زمين زد و مُشتى از خاک آن را برگرفت و آن را بوييد و فرمود : «وه که چه خون هايى بر آن، ريخته مى شود!» .
بعدها حسين عليه السلام آمد و در کربلا فرود آمد. من در ميان سوارانى بودم که ابن زياد آنها را به سوى حسين عليه السلام روانه کرده بود. هنگامى که رسيدم گويى به جايگاه على عليه السلام و اشاره با دستش مى نگريستم. اسبم را چرخاندم و به سوى حسين بن على عليه السلام بازگشتم و بر او سلام دادم و به او گفتم: پدرت داناترينِ مردم بود و من در فلان موقع کنارش بودم. او چنين و چنان فرمود . به خدا سوگند، تو در اين زمان ، کُشته مى شوى! حسين عليه السلام فرمود: «تو مى‌خواهى چه کنى؟ آيا به ما مى‌پيوندى، يا به خانواده ات ملحق مى‌شوى ؟»
گفتم: به خدا سوگند من فردى بدهکار و عيالوارم. به خانواده ام ملحق مى‌شوم. حسين عليه السلام فرمود: «حال که به ما نمى‌پيوندى نيازت را از اين مال (مالى که پيشِ رويش نهاده شده بود) بردار پيش از آن که بر تو حرام شود .
سپس خود را نجات بده که ـ به خدا سوگند ـ هر کس فرياد ياريخواهىِ ما و برق شمشيرها را ببيند و يارى مان ندهد، بر زبان پيامبر صلى الله عليه و آله لعن شده است» . گفتم: به خدا سوگند، امروز هر دو کار را با هم انجام نمى دهم. مالت را بگيرم و رهايت کنم؟! مرد ضَبّى، باز گشت و حسين عليه السلام را وا نهاد.
منبع :
المطالب العاليه، ابن حجر عسقلاني: ج ص 32 ح 17
#مقتل_شهادت_امام_حسين عليه السلام
انتشار همراه با ذکرِ يک صلوات هديه به
حضرت حجه بن الحسن عج الله تعالي فرجه الشريف لطفاً
https://t.me/m313serat